'k heleze De winter én de feestdagen stonden weer voor de deur en dat betekent dat de uitgeverijen mo menteel veel uitgaven het licht doen zien. Vandaar ook dat deze ,,'k heleze" uitgebreider is dan u gewend bent. Dokter J.J. van der Harst (1867-1948), die rond de eeuwwisseling huisarts was in Koudekerke, Biggekerke, Zoutelande en Meliskerke, heeft van 1885 tot 1916 foto's van zijn patiënten verzameld en daarmee aan het eind van zijn leven twee foto-albums gevuld. Deze albums nu, zijn in 1992 door de kleindochter van Van der Harst aan het Rijksarchief in Zeeland ge schonken. DeheerT.A. Sondermeijerheefteen nadere toegang op deze portretten vervaardigd. Op de achterzijde van deze "cartes de visite" zijn door de dokter af en toe (zeer spaarzaam!) ge gevens aangebracht, betreffende naam, geboor tedatum en ziektebeeld (zoals "decapitatie 3e kind", "empyeen" met pus gevulde holte), "verdronken", etc.) van de afgebeelden. De heer Sondermeijer heeft noodgedwongen de genea logische gegeven moeten aanvullen. Voor Wal- cherse genealogen vormen deze albums natuur lijk een prachtig medium om oog in oog met voorouders te kunnen staan en om bovendien in een oogopslag een beeld te krijgen van familie leden en dorpsgenoten en hun kwaaltjes. De lijst doorlopende kwam ik zó zes van mijn overgrootouders tegen; echter, zelfs als iemand die net onder begeleiding de eerste schreden op genealogisch pad heeft gezet, kwam ik behoor lijk wat onzorgvuldigheden en fouten in de ge nealogische data tegen. Geportretteerden, waar Van der Harst geen naam bij had vermeld, zijn soms verkeerd geïdentificeerd. Om één voorbeeld te noemen: op foto 407 zou Rogier Koppejan (mijn overgrootvader) afge beeld zijn. Volgens mijn oma echter, zou deze man zich nooit hebben laten portretteren, omdat (volgens zijn eigen woorden) "ze dan toch mè mee me spotte az 'k dööd bin, net as bie Keesje van Domburg". Wellicht kan in de toekomst aan deze "anoniemen" nog een naam gegeven worden. Inlichtingen omtrent hun gezondheid, vond ik jammer genoeg bij mijn voorouders niet. Dokter Van der Harst had zegge en schrijve één pa tiënte, waar hij bijzonder trots op moet zijn geweest; bij wijze van hoge uitzondering heeft 28 hij bij haar wél regelmatig de medische en fysieke gegevens bijgewerkt. Een kanjer van een foto van haar is ook in het album opgenomen: Mina een koe! - T.A. Sondermeijer, Nadere toegang op de foto portretten van patiënten van dr. J.J. van der Harst te Koudekerke. 1885-1916. Uitgave Rijksarchief in Zeeland, Middelburg 1994. De foto's kunnen geraadpleegd worden tijdens de openingsuren van het Rijksarchief. Ook Middelburg heeft Bewogen Jaren gekend, getuige de titel van het nieuwste "praatje-bij- een-plaatje"-boek van de hand van de u allen welbekende Peter Sijnke en Anneke van Waar den van het Gemeente-archief. Nu haast ik mij u te waarschuwen, het boek door bovenstaande associatieve karakterisering niet meteen onder te brengen bij de pulp van de "13-in-een- dozijn"-fotoboeken, waar we de laatste tijd mee overspoeld worden, want deze publicatie is van een volstrekt ander kaliber. Hierin worden namelijk beslist geen foto's van schoolklassen, schiet-, ringrij- en vrouwenvere nigingen getoond maar wordt een indringend beeld gegeven van de ingrijpende ruimtelijke veranderingen die de stad zélf de afgelopen eeuw noodgedwongen moest ondergaan. Het is na het bekijken van dit boek ongelofelijk te noemen dat onze provincie-hoofdstad, na door zoveel rampspoeden te zijn getroffen (o.m. brand 1929, bombardement 1940, inundatie 1944), toch de stad is met de op twee na (Am sterdam en Maastricht) grootste monumenten dichtheid. De meeste foto's uit het eerste deel ("1900-1940 - Tijdperk van de consolidatie") zijn voor iemand van mijn generatie volstrekt onherkenbaar. Met de foto's bij de hand loop ik volstrekt doelloos en gedesoriënteerd rond in het oude hart van Middelburg. Waarom moet ik in een mij zó bekende stad, zo zoeken naar aanknopingspunten? Het "Breukvak" (1940- 1945) is daar natuurlijk mede debet aan. Maar ook in "1945-1994 - Het tijdperk van de expan sie" zijn nog veel delen van Middelburg gestor ven. De Vitrite bijvoorbeeld: nu de nieuwe woontorens er staan, kan ik me de oude fabriek, het eerste stukje Middelburg dat zich van

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1995 | | pagina 30