De Vries, Nederlands Hervormd Predikant, een
dringend beroep op de leden om geld bijeen te
brengen voor restauratie en inrichting van het
Christelijk Militair Tehuis te Middelburg. Door
geldgebrek dreigde sluiting, zelfs verkoop en
dan te bedenken: "het Roomse tehuis is klaar
en kan zonodig de deuren openen!"
Het lukte de Bond om het tehuis aan de Nieuw-
straat weer geheel te laten functioneren maar de
situatie bleef zorgelijk wegens ruimtegebrek en
slechte conditie van het gebouw.
Hulp kwam opdagen van de zijde der gezamen
lijke Zeeuwse dagbladen. Die startten een actie
voor een nieuw tehuis. De Zeeuwse protestan
ten stelden zich ten doel minstens 10.000,-
bijeen te brengen. In het kader daarvan orga
niseerde onder andere de Nederlandse Christe
lijke Vrouwenbond van Middelburg een ver
koopdag die 800,- opbracht. Het resultaat
van alle activiteiten was, dat in het najaar van
1952 een fraai pand aan de Zuidsingel 126
(het Observatorium uit 1736) kon worden be
trokken.
Bij de opening waren talrijke autoriteiten aan
wezig: gedeputeerde Schout, burgemeester
Bolkestein, Majoor Potteboom, commandant
van de COAK enz. Geschenken werden aange
boden in de vorm van clubfauteuils, biblio
theekboeken, schemerlampen en een boeken
kast. Met een feestavond in de Schouwburg
werd de openingsdag besloten.
Tijdens de februariramp van 1953 meldde
tehuisleider Bakker: "er is geen dakpan gebro
ken. Ben gisteren het dak opgegaan om enkele
losgeraakte dakpannen goed te leggen, niets
gebroken. Mijn vrouw is met een jacht meege
gaan naar Zierikzee om hulp te bieden."
De veranderingen op maatschappelijk gebied
uit de zestiger en zeventiger jaren lieten ook
het PMT Middelburg niet onberoerd. De mili
tairen mochten in burgerkleding lopen en zoch
ten andere vormen van vrijetijdsbesteding. Men
ging bijvoorbeeld bars bezoeken, ook kerke
lijke jongens.
De leiding van het PMT probeerde met een
aangepast programma op de ontwikkelingen in
te spelen en het teruglopende bezoek tegen te
gaan. Excursies werden onder andere gemaakt
naar het Stadhuis, Zeeuws Museum, rondritten
over Walcheren. Ook de flipperkast deed zijn
intrede. De leiding had veel werk aan de ver
koop van broodjes, kroketten, frikadellen enz.
Toch bleef het bezoek teruglopen, oorzaken
onder andere: dienst, studie en de auto waar
door de militairen vaker en sneller naar huis
konden gaan.
Om de inkomsten uit te breiden ging men over
tot verhuur aan derden.
Met de nodige inventiviteit en een zuinig beleid
wist men het tehuis tot het begin van de jaren
negentig open te houden. In 1992 viel het doek.
Het tehuis aan de Zuidsingel moest de deuren
sluiten. Daarmee was aan meer dan 100 jaar
activiteit van de Koninklijke Nederlandse Mili
taire Bond Pro Rege op Walcheren een einde
gekomen.
Jules Braat
Bronnen
- Archief van de Koninklijke Nederlandse Militaire
Bond Pro Rege te Utrecht.
- Gemeentearchief Middelburg.
- Gemeentearchief Vlissingen.
19
