Dan komt Unger weer met een nieuw voorstel. "Als we die Bourdon (voor de gelegenheid weegt hij dan 10.000 kg.), nu eens geheel op geven. Dan kunnen een aantal klokken, met gezamenlijk hetzelfde gewicht, over naar de C-lijst." Het kan de Inspektor niet veel meer schelen. De opdracht van de "Riistungsinspek- tion" is bekend. Ze trappen ook niet in de 10.000 kg. Voor 5.000 kg. mag de ruil door gaan, laat hij weten. En vervolgens heeft iemand de Bourdon op een P-lijst gezet! Hij stond toen al wel lang in Gorkum, op de verzamelplaats Spijk. Met een P erop gekalkt. Of was het een M? Richtlinien für die Glockenabnahme Voortaan, zo verordonneerde de Inspektor, die nen de lijstletters met verf op de klokken te worden gezet. En geheel volgens voorgeschre ven model. Krijt is niet meer toegestaan. En alle klokken, ook de M's en P's dus, dienen uit de torens te worden gehaald, zodat de firma Meulenberg ze gemakkelijk kan ophalen. Een lawine van felle protesten volgde. Dat kan niet, zonder de toren zware schade tot te bren gen, lieten alle plaatsen weten. Brouwershaven schreef dat ze dan tweederde van de toren moesten afbreken! En wie herstelt de schade? Wie levert de bouwmaterialen daarvoor, nu de bezetter een algemene bouwstop heeft bevolen? Leerdam Vanuit Gorkum, (verzamelplaats Spijk) worden vervolgens alle klokken met een P of een M overgeplaats naar Leerdam. En zo werd de Bourdon een plaatsje toegewezen op de terrei nen van de glasfabriek aldaar. De grafkelder Het puin en het metaal aan de voet van de toren waren in de maanden na de brand van 1940 netjes opgeruimd door de DiWeMi, de Dienst Wederopbouw Middelburg. De grafkelder van de Bedloo's werd provisorisch gesloten. Daar rustten in een van nissen de botten van de oude bouwmeester Floris. Een ruimte van 4x2 meter, manshoog. Op een steen aan zijn voet einde staat gebeiteld: Laat rusten Floris Bedloo obiit 12 M/16 D 1724. (gestorven 16 december 1724). In de loop van 1942 doken de eerste berichten op over een ophanden zijnde metaal-vordering in Nederland. De architect van de nieuw te bouwen toren, Jan de Meyer, heeft toen in overleg met ir. Rothuizen en dr. Unger zoveel mogelijk metaal uit het opgeruimde puin gevist en op laten bergen in de weer opengemaakte grafkelder. De zware Bourdon was zo, jammer genoeg, niet te redden. Met eiken balken en ander nog bruikbaar hout werd het graf weer gesloten. Mond dicht, laat rusten. Zand erover en een bestrating. De fa. Meulenberg uit Heerlen, arriveerde 23 april 1943 in Middelburg bij de Lange Jan, met in het kielzog een aantal militairen van de Dienst "Riisting". "We komen de 27 klokken halen", zeiden ze tegen de aannemer Woudenberg. Die moesten hen echter teleurstellen. Hij wist echter nergens van. De gemeente misschien? En van het oprui men van klokken en brokken metaal was hem ook niets bekend. Hij gaat dan maar informeren bij ir. Rothuizen. Maar die maakt hem niet wijzer. Woudenberg gaat dan met Meulenberg naar de gemeente. Rothuizen schreef intussen gauw een kaartje en liet het snel bij Unger bezorgen. ik meen er goed aan te doen u hiervan op de hoogte te stel len Met de van de gemeenteterreinen opgehaalde klokken zijn de Meulenbergers vertrokken. Van de grafkelder onder de toren met zijn kostbare inhoud, hebben ze niets geweten. En zo zijn het roofzuchtige monster van de "Rüstungsinspek- tion" vele bruikbare kilo's (klok)spijs ontgaan. Op hoop van zegen Augustus 1943 werd de inzamelingsactie-kerk klokken beëindigd. In totaal 6.500 klokken waren opgehaald. Vele zijn echter de dans ontsprongen. Voornamelijk door gebrek aan transportmiddelen bleven er veel klokken voor de smeltkroes gespaard. In september 1944 staan er in totaal nog 2100 op de diverse ver zamelplaatsen. Door fouten in de lijsten raakten er ook een aantal zoek. Omdat ze die ambtenarij zat waren, "organi seerde" de Dienst Fiebig (georganiseerde leeg roof van Nederland), het schip "Op Hoop van Zegen" om 300 klokken (de M's en P's) uit Leerdam naar Duitsland te transporteren. De eigenaar van het schip, Jan van Dijk uit Dordrecht, weigerde echter met zijn schip naar Duitsland te varen. Fiebig "regelde" een andere schipper, die naar Leerdam voer om alle klok ken aan boord te nemen. Alle, op twee na! 7

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1995 | | pagina 9