Heimwee van een
oud-Souburger
Vadertjes
't Is weer a 'n paer weken vö Kossemisse
en waerachtig, 't snêeuwt ier. Da's vö jul-
der op Walcher weer a lank geleeje zeker?
Ik zitte achter 'n trappist an 'n taefel netten
de kachel bie 't raem. An 't taefeltje vö me
'oor 'k Spanjolen, rechts van me Amerika
nen en achter de toog oor Frans geluld.
Bie julder za 't noe wè wi regene zeker?
Of vrieest 't misschien a? Bevroze duiven
en sprienken en waetergangen. Wachten
de veuren, wit van de riem. Kortbie de
kerke en de meulen, verder weg de Lange
Jan. Striepen an den emel en diezigeid an
de grond.
Ergenst in de gejegente ier schreeuwt 'n
buzerd of 'n andere stekveugel. 't Geluud
liekent wè 'n bitje op dat van 'n mêeuwe.
't Durp ier buten 't café is stille, 't is öok
mae drie straeten gröot. lenkelt 'n paer
guus zurge vö wat leven. Ze gae mee 'n
sleetje van den 'euvel af, waer a 't durp
tegenan leidt. Ze schere vlak langs wat
dennebömen, sliere tussen twi uzen deur
't durpsplein op en komme vlak vö 't café
toet stilstand.
Priksleeën. Gebeurt öok nie mi dikkels,
zeker? En stikkere, of de iezebak douwe?
Aol vöbie, zöas zövee. Ik wete nog wè da
'k 's winters wè-r-is op de schaessen nae
Middelburg ree. Vöraol a je kon smakke
was je de man. Je wete wè, voetje over
beentje. Da kon ikke allênig mee m'n aer
langst 't ies.
Buten op 't plein vö 't café gooie de guus
noe mee snêeuwballen nae mekaore. Oök
de raemen van 't schooltje nést 't gemêen-
te'uus moeten d'r an glöoven en zélfs de
baozinne van 't kleine hotel boven 't café
kriegt eur dêel. 't Sleetje leidt noe wèrke-
löos tegen 'n geveltje an.
't Zeeuws ei gin woord vö 'heimwee' vol
gens mien. Misschien omdat Zêeuwen, as
ze a vertrekke, mêestentieds zö kort bie
bluve, da ze makkelijk vö visites vrom
kunne komme. Misschien bin Zêeuwen wè
'n bitje te stil, te vee op d'r eigen of te
bescheien om te durve zeien da ze ulder
uus misse...
't Oor doenker, de kerstböomverlichtienge
op 't oekje bie 't gemêente'uus knipt an.
'n Paer leren of Schotten an 'n taefeltje bie
de deure van 't café bestelle whisky,
'n Paer aore gasten gae nae boven, nae
d'r kaemer. M'n glas is leeg. 'k Roepe om
'n mokje joenge jeniever, mae 'k wete da
ze dat ier nie ebbe. Gin jeniever en a êle-
maele nie uut 'n mokje. Op Walcher ze
öok a gin mokjes meer, 'k g'oore. En
toch wil 'k naer uus. Heimwee, weet je.
Pier Jodelak
"Jie bin 'n suffeliene.
O jae? En jie 'n simmeliene.
O net! Dank je seute.
Je 'oeft me nie te bedanken, zemelkouse."
In deze tweespraak komen nogal wat
scheldwoorden voor. Een 'suffeliene' is
een sufferd. Het woord 'simmeliene' is
afgeleid van sim. Het is een oud woord
voor aap.
De dichter en staatsman Jacob Cats
(1577-1660) maakte een gedicht op het
spreekwoord 'Ai draagt de aap een gou
den ring, zo is het toch een lelijk ding'. De