Heimwee van een oud-Souburger Vadertjes 't Is weer a 'n paer weken vö Kossemisse en waerachtig, 't snêeuwt ier. Da's vö jul- der op Walcher weer a lank geleeje zeker? Ik zitte achter 'n trappist an 'n taefel netten de kachel bie 't raem. An 't taefeltje vö me 'oor 'k Spanjolen, rechts van me Amerika nen en achter de toog oor Frans geluld. Bie julder za 't noe wè wi regene zeker? Of vrieest 't misschien a? Bevroze duiven en sprienken en waetergangen. Wachten de veuren, wit van de riem. Kortbie de kerke en de meulen, verder weg de Lange Jan. Striepen an den emel en diezigeid an de grond. Ergenst in de gejegente ier schreeuwt 'n buzerd of 'n andere stekveugel. 't Geluud liekent wè 'n bitje op dat van 'n mêeuwe. 't Durp ier buten 't café is stille, 't is öok mae drie straeten gröot. lenkelt 'n paer guus zurge vö wat leven. Ze gae mee 'n sleetje van den 'euvel af, waer a 't durp tegenan leidt. Ze schere vlak langs wat dennebömen, sliere tussen twi uzen deur 't durpsplein op en komme vlak vö 't café toet stilstand. Priksleeën. Gebeurt öok nie mi dikkels, zeker? En stikkere, of de iezebak douwe? Aol vöbie, zöas zövee. Ik wete nog wè da 'k 's winters wè-r-is op de schaessen nae Middelburg ree. Vöraol a je kon smakke was je de man. Je wete wè, voetje over beentje. Da kon ikke allênig mee m'n aer langst 't ies. Buten op 't plein vö 't café gooie de guus noe mee snêeuwballen nae mekaore. Oök de raemen van 't schooltje nést 't gemêen- te'uus moeten d'r an glöoven en zélfs de baozinne van 't kleine hotel boven 't café kriegt eur dêel. 't Sleetje leidt noe wèrke- löos tegen 'n geveltje an. 't Zeeuws ei gin woord vö 'heimwee' vol gens mien. Misschien omdat Zêeuwen, as ze a vertrekke, mêestentieds zö kort bie bluve, da ze makkelijk vö visites vrom kunne komme. Misschien bin Zêeuwen wè 'n bitje te stil, te vee op d'r eigen of te bescheien om te durve zeien da ze ulder uus misse... 't Oor doenker, de kerstböomverlichtienge op 't oekje bie 't gemêente'uus knipt an. 'n Paer leren of Schotten an 'n taefeltje bie de deure van 't café bestelle whisky, 'n Paer aore gasten gae nae boven, nae d'r kaemer. M'n glas is leeg. 'k Roepe om 'n mokje joenge jeniever, mae 'k wete da ze dat ier nie ebbe. Gin jeniever en a êle- maele nie uut 'n mokje. Op Walcher ze öok a gin mokjes meer, 'k g'oore. En toch wil 'k naer uus. Heimwee, weet je. Pier Jodelak "Jie bin 'n suffeliene. O jae? En jie 'n simmeliene. O net! Dank je seute. Je 'oeft me nie te bedanken, zemelkouse." In deze tweespraak komen nogal wat scheldwoorden voor. Een 'suffeliene' is een sufferd. Het woord 'simmeliene' is afgeleid van sim. Het is een oud woord voor aap. De dichter en staatsman Jacob Cats (1577-1660) maakte een gedicht op het spreekwoord 'Ai draagt de aap een gou den ring, zo is het toch een lelijk ding'. De

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1996 | | pagina 26