Domburg en de dode Dolfijn Dolfijnen zijn intelligente dieren. Zij tonen vaak zeer menselijke trekjes, zoals hun afkeer van kunststof. Deels is dat te begrij pen want bij de visvangst wordt soms gebruik gemaakt van lange drijfnetten van kunststof en als dolfijnen daarin verstrikt raken, wacht hen de verstikkingsdood. Dat beeld speelde door mijn hoofd toen we op een mooie middag in november weer eens in Domburg rondkeken en zagen dat de Dolfijn dood was. Ik bedoel het restau rant In den Walcherschen Dolphijn, waar de kunstschilder Jan Toorop verbleef als hij in Domburg was. Het charmante gevel tje wordt helemaal verstikt door een moderne serre van kunststof. Het terras was afgesloten en de rolluiken van het dak waren neergelaten, zodat er een somber beeld ontstond van dicht en donker. En nu de laatste badgasten waren vertrokken, zag je overal in het dorp de schade die door de toeristenindustrie aan de sfeer van Domburg is toegebracht. Ik gun Domburg zijn beroemde kunste naars, maar denkt u echt dat Toorop en Mondriaan op een mooie middag in november onder bekoring zouden raken van het tegenwoordige Domburg? Of zou den ze zich van afkeer in hun palet omdraaien bij het zien van zoveel schaam teloze Wirtschaft? In den Walcherschen Dolphijn1939

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1996 | | pagina 14