Lag in de haard een driehoekig stuk hout
of turf te branden, dan zou men ruzie krij
gen. Evenzo als men per ongeluk zout
morste.
De toekomst na je trouwdag kon er roos
kleurig of minder rooskleurig uitzien. Het
hing ervan af hoe de trouwdag verlopen
was. Deze dag moest zonder meer aan
enkele voorwaarden voldaan hebben,
wilde de toekomst er goed uitzien. Ten
slotte moest je ervoor oppassen dat je
zeker deze dag niet over een drempel
struikelde en beslist niet over een drempel
viel.
Een slag op de tafel of een ander meubel
stuk, het dubbel slaan van een klok en het
plotseling opengaan van een deur bete
kenden dat er spoedig iemand van de
afwezige familie zou sterven.
Wanneer de spiegel onverwachts een
Een Walcherse bruiloft rond 1874, gravure
naar Adolf Dillens (uit: J. Vader, Een Oud-
Walcherse boerderij, 1979)
eerste was het een gunstig teken als het
weer mooi was. Ten tweede moest het
paard dat voor de veerwagen van het
bruidspaar stond, gewillig zijn. Ten derde
moesten tijdens deze rit niet te veel kras
sende vogels zoals roeken, kraaien en
kauwen te zien en te horen zijn. En ten
barst vertoonde, als iemand 's morgens
een lichte neusbloeding had of als er aan
een brandende kaars een opgerolde vet-
rand kwam te zitten, dan zou er binnenkort
iemand van de familie sterven.
Was bij het afleggen van een lijk het
lichaam nog niet verstijfd, dan zou weldra
nog iemand van de familie overlijden. En
ook wanneer een begrafenisstoet voor een
woning stilstond, zou er binnenkort in dat
huis iemand doodgaan.
