hobby in een verband verenigd.
Hoe komt het nu dat op Walcheren zoveel
mensen warm zijn te krijgen voor heem
kunde? Eigenlijk is deze vraag niet hele
maal juist, want de vereniging kent ook
een heleboel leden die niet op het voorma
lige eiland wonen maar wel lid zijn. Deze
groep van ongeveer 320 leden (bijna 17%)
noemen we de buitenheemse leden. De
vraag moet dus eigenlijk luiden: waarom
zijn zoveel mensen geïnteresseerd in de
(eigen vertrouwde) omgeving van Walche
ren? Misschien de relatief grote hoeveel
heid inwoners die Walcheren heeft en altijd
heeft gehad? Wellicht, maar de Heemkun
dige Kring De Bevelanden heeft met een
werkgebied van eveneens ruim 100.000
mensen slechts een derde van het aantal
leden dat de kring op Walcheren heeft.
Op gezette tijden wordt er wel eens
ge(borrel)praat over de kracht van de
HKW. Ligt het aan de aard van bewoners
en voormalige bewoners van Walcheren?
Ligt het aan de rijke en onuitputtelijke his
torie van het voormalige eiland? Ligt het
aan een goed bestuur in de afgelopen 25
jaar of aan het mededelingenblad De
Wete?
Ik denk dat het een combinatie is van fac
toren. Walcheren is met de twee steden
Vlissingen en Middelburg relatief een
dichtbevolkt gedeelte van Zeeland. Hoewel
sinds de aanleg van de Sloedam in 1871
Walcheren de facto eiland-af is, blijft het
een eiland. Ook de vele veranderingen die
Walcheren heeft ondergaan, en nog
ondergaat, spelen een rol. De HKW biedt
de mogelijkheid om het oude of verloren
gegane te bestuderen en zelfs te koeste
ren. Daar is niets mis mee. De Kring biedt
hiervoor enkele goede 'instrumenten' aan,
waarvan het mededelingenblad De Wete
de belangrijkste is (hierover in de volgende
Wete meer).
Tweeduizend leden op 31 december
1996? Kunnen we dan zeggen: 'The sky is
the limit'? Wat is het maximaal aantal
leden dat de HKW kan bereiken? Zijn we
als vereniging nu zo langzamerhand niet
op het hoogtepunt van onze 'roem'? Het is
nog maar de vraag of dergelijke opmerkin
gen zinvol zijn. Van een grote club gaat
natuurlijk een stimulerende werking uit:
'Zorg dat je erbij komt!'
Volgt na een periode van bloei een periode
van verval? Wat is de toekomst van de
HKW? Vooral oudere mensen, ouder dan
vijftig jaar, zijn geïnteresseerd in heemkun
de. Betekent dit dat heemkundige kringen
in het algemeen en de HKW in het bijzon
der verder zullen vergrijzen en zullen gaan
lijken op de traditionele kerken? Of is
heemkunde iets dat je raakt als je ouder
wordt en zullen jongere generaties de
draad oppakken als zij Abraham of Sara
hebben gezien? Het is onbekend hoeveel
'jongere' leden de HKW heeft. In ieder
geval was het duizendste lid dat zich in
1986 aanmeldde 21 jaar en zijn in bestuur
en redactie van De Wete ook jongere
mensen actief.
Hoewel de HKW van de toenemende ver
grijzing zal profiteren, worden de jongere
Walchenaren niet vergeten. De HKW heeft
meegewerkt aan een lesbrief voor de
basisvorming in het voortgezet onderwijs.
Sinds enige jaren is bestudering van de
eigen leefomgeving een van de vakken
voor twaalf- en dertienjarigen.
Een andere vraag is hoe onuitputtelijk ons
heem eigenlijk is. Als je ziet waarover 25
jaar lang is geschreven in De Wete en
welke onderwerpen er allemaal zijn behan
deld tijdens de vele bijeenkomsten, dan ga
