Bijeenkomsten op het treinportaal blijven staan. Opeens kwam vader aangerend met twee zakjes onder zijn armen, plofte deze voor onze voeten neer en verborg ze onder onze capes. Dat herhaalde zich nog een keer, zodat ook moeder 'voorzien' was. Vader had inmiddels vernomen dat er de nodige zakjes met antraciet in beslag genomen waren, maar toch holde hij voor de laatste maal weg en miste, zo bleek later, op een haar na de vertrekkende trein. Thuisgekomen hoorden we van hem de rest van het verhaal. Hij was van de trein weggerend, terug naar de antraciethoop, waar inmiddels de inbeslaggenomen zakjes lagen. Tegen de eerste de beste wachtsman die daar stond, had hij gezegd: "Nou hebben ze verdorie ook m'n zakje zelf geraapte mos selen meegenomen. Kijk, daar ligt-ie." Hij kreeg toestemming om zijn zakje 'mosse len' te pakken. Buiten adem, maar nog net op tijd kon hij op het portaal van de reeds rijdende trein springen, mét zijn zakje an traciet! Al met al hadden we in die winter toch een mudje kolen bij elkaar.' Gemaal Boreel Voor hoeveel karakteristieke gebouwen op Walcheren zal het niet gelden: we kennen ze wél van buiten, maar de meesten onzer hebben er nog nimmer een stap over de drempel gezet. Voor het gemaal Boreel bij Middelburg zou dat sinds 8 juni niet meer hoeven op te gaan. Toch grepen slechts veertien leden de kans een kijkje in dit staal(tje) van industrieel erfgoed te nemen. Zij werden op gastvrije en deskundige wijze rondgeleid door Arend van der Wel en Martin Wijtsma, respectievelijk voorlich ter en bedieningsmedewerker van het nieuwe waterschap Zeeuwse Eilanden. De thuisblijvers worden op hun wenken bediend. In het blad Waterwerker, uitgave van het waterschap, is een vierdelige serie artikelen gestart, telkens gewijd aan een historisch gemaal. Op het gemaal Boreel (eerste steen 30 juli 1929; in bedrijf december 1929; officiële opening 15 maart 1930) richt het eerste artikel de schijnwer per. Overigens, zo gemakkelijk als die eer ste steen zich binnen laat vinden, zo moei lijk is het opschrift inmiddels te ontcijferen. Zou daar (in het Jaar van het Industrieel Erfgoed) met behulp van moderne technie ken niets aan te doen zijn? Aad de Klerk

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1996 | | pagina 42