Het voormalige gemeentehuis van Sint Lau rens aan de Noordweg, gebouwd in 1932. Thans hoofdvestiging van het Regionaal Peda gogisch Centrum Zeeland. ijver van ex-burgemeester De Casembroot meespeelde in het zelfstandig blijven van Westkappel in 1966, en voormalige raads leden van Oostkappel zijn er nog altijd van overtuigd dat het verloop van een ministe rieel bezoek hen bij dezelfde herindeling parten gespeeld heeft. Zij hadden minister Toxopeus naar hun inschatting ervan over tuigd dat een kustgemeente Oostkapelle- Vrouwenpolder in een tijd van opkomend toerisme de beste oplossing zou zijn, maar die dag had de minister nog een bezoek in Veere af te leggen. Met een diner, en bij dat diner (ongetwijfeld copieus en zeer verzorgd) zouden de Veerenaars Toxopeus omgepraat hebben om Vrouwenpolder bij Veere te voegen - en zo geschiedde. Van dergelijke manipulaties is bij de nieu we herindeling van Walcheren niets naar buiten gekomen; de zaak lag nu ook wel eenvoudiger. Arnemuiden wenste niet een dorp onder vele dorpen te worden, maar voegt zich bij haar traditionele vijanden Middelburg en Nieuwland. De mentaliteits- verschillen zijn zo sterk, dat voor onder gang van de Aerremuuse eigenheid niet gevreesd hoeft te worden. De Rijksweg, het industrieterrein en het Kanaal helpen daaraan mee. En wie weet, zal niet over zestig jaar een Arnemuidenaar het wethou derschap van Middelburg bekleden als weleer Kees Franse in Arnemuiden? Toch is het maar goed dat de Arnemuidenaars uit de Gouden Eeuw niet meer hoeven mee te maken hoe hun stad onderhorig wordt aan de grote onderdrukker van des tijds, het machtige Middelburg, dat uit eco nomisch eigenbelang de handel en scheepvaart uit Arnemuiden steeds weer de kop indrukte. Zelf heb ik vreugdevol het glas geheven

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1996 | | pagina 8