Bijeenkomsten
op het treinportaal blijven staan.
Opeens kwam vader aangerend met twee
zakjes onder zijn armen, plofte deze voor
onze voeten neer en verborg ze onder
onze capes. Dat herhaalde zich nog een
keer, zodat ook moeder 'voorzien' was.
Vader had inmiddels vernomen dat er de
nodige zakjes met antraciet in beslag
genomen waren, maar toch holde hij voor
de laatste maal weg en miste, zo bleek
later, op een haar na de vertrekkende
trein. Thuisgekomen hoorden we van hem
de rest van het verhaal.
Hij was van de trein weggerend, terug
naar de antraciethoop, waar inmiddels de
inbeslaggenomen zakjes lagen. Tegen de
eerste de beste wachtsman die daar
stond, had hij gezegd: "Nou hebben ze
verdorie ook m'n zakje zelf geraapte mos
selen meegenomen. Kijk, daar ligt-ie." Hij
kreeg toestemming om zijn zakje 'mosse
len' te pakken. Buiten adem, maar nog net
op tijd kon hij op het portaal van de reeds
rijdende trein springen, mét zijn zakje an
traciet!
Al met al hadden we in die winter toch een
mudje kolen bij elkaar.'
Gemaal Boreel
Voor hoeveel karakteristieke gebouwen op
Walcheren zal het niet gelden: we kennen
ze wél van buiten, maar de meesten onzer
hebben er nog nimmer een stap over de
drempel gezet. Voor het gemaal Boreel bij
Middelburg zou dat sinds 8 juni niet meer
hoeven op te gaan. Toch grepen slechts
veertien leden de kans een kijkje in dit
staal(tje) van industrieel erfgoed te nemen.
Zij werden op gastvrije en deskundige
wijze rondgeleid door Arend van der Wel
en Martin Wijtsma, respectievelijk voorlich
ter en bedieningsmedewerker van het
nieuwe waterschap Zeeuwse Eilanden. De
thuisblijvers worden op hun wenken
bediend. In het blad Waterwerker, uitgave
van het waterschap, is een vierdelige serie
artikelen gestart, telkens gewijd aan een
historisch gemaal. Op het gemaal Boreel
(eerste steen 30 juli 1929; in bedrijf
december 1929; officiële opening 15 maart
1930) richt het eerste artikel de schijnwer
per. Overigens, zo gemakkelijk als die eer
ste steen zich binnen laat vinden, zo moei
lijk is het opschrift inmiddels te ontcijferen.
Zou daar (in het Jaar van het Industrieel
Erfgoed) met behulp van moderne technie
ken niets aan te doen zijn?
Aad de Klerk