Nieuwe uitgaven 'k heleze Vierhonderdvijftig woorden. Dat is alles wat ik van de redactie mag schrijven over Duizend Jaar Walcheren. Een onmogelijke opgave, want voor mij ligt een fantastisch mooi, groot en dik boek (dat voorintekena ren slechts 45,- heeft gekost!). Gretig sla ik het open. Uit de inhoudsop gave pik ik snel wat dingen die ik beslist moét inzien. Mijn oog valt allereerst op auteurs die binnen onze Heemkundige Kring overbekend zijn: Aad de Klerk, Leo Hollestelle, Jan Zwemer... dat belooft veel goeds. De hoofdstukken lijken gelezen te kunnen worden als afzonderlijke artikelen, dus ik hoef gelukkig niet bij A te beginnen en bij Z te eindigen (hoewel dat geen straf zal zijn). De lay-out ziet er goed uit en de diverse afbeeldingen, waarvan een groot aantal in kleur, maken het extra aantrekke lijk. In een uitgebreide historische beschrij ving van het wapen van het waterschap vind ik het wel een gemis dat ik naar het meest recente beeldmerk, namelijk de wal vis die naar rechts zwemt en niet (meer) spuit, tevergeefs moet zoeken. De bij schriften van de plaatjes hadden in een kleiner lettertype gezet mogen worden, om meer onderscheid aan te brengen met de eigenlijke tekst. Maar ach... wat zit ik nou te zeuren over kleinigheden. Want zo blijft er van mijn 450 woorden maar weinig over om nog iets over de rijke inhoud te vertellen. Er is voor elk wat wils. Zelfs degene die zich niet bijzonder voor de waterstaatkundige geschiedenis van Walcheren interesseert, kan toch nog heel wat genoeglijke uurtjes beleven met onder meer de strijd tegen de paalworm, het ver nietigende gewroet in de zeeweringen door de Duitsers, 'creatief met rijsmatten', en nog veel meer. Maar na dit eerste geblader wil ik mij wel eens op de hoogte stellen van het doel en de opzet van het boek. Door de diversiteit aan hoofdstukken, waarvan er sommige cryptische titels hebben (bijvoorbeeld 'Judas' neepen voor de kas'; daar kan ik nooit zo tegen, zet er dan voor de niet- ingewijden even in de ondertitel bij waar het over gaat!) en die in de lay-out van de inhoudsopgave onderling geen samen hang lijken te hebben, word ik niet veel wijzer. Wat doet een stuk over de herver kaveling vóór een hoofdstuk over de Bataafse en Franse tijd? Aha, op pagina 12 lees ik eindelijk waar het boek over gaat: het is dus niet 'dé geschiedenis van het Waterschap Walcheren', maar een 'inhoudelijk verantwoord gedenkboek' (ter gelegenheid van de fusie van het water schap). De 'artikelen' zouden zijn 'gerang schikt naar drie tijdperken, per tijdvak the matisch geordend.' Ik vind Duizend jaar Walcheren een prach tig boek, een monument binnen de geschiedschrijving van dit karakteristieke aspect van Walcheren, een boek waar men terecht zo lang smachtend op heeft zitten wachten. Maar leesbaar voor een breed publiek...? Nou, nee. Inhoudelijk wordt de lezer bij tijd en wijle zware kost voorgeschoteld en het is absoluut een nadeel (of eigenlijk: een gemiste kans), dat de toegankelijkheid door een gemis aan een logische opzet of samenhang ver te zoeken is. Een duidelijke indeling is niet moeilijk. Deze had gemakkelijk typogra fisch tot uitdrukking kunnen komen. In de 'waterige' duizendjarige geschiedenis van ons eiland, die in het boek zo van ver-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1997 | | pagina 33