We deden hem een groot genoegen het
gastenboek te kopiëren.
Menig oudere onderwijzer op Walcheren
heeft een 'De Meij' hangen: kleine stukjes
heem, de bomen uit de Manteling of uit het
Domburgse bos, de robuuste Dom van
Veere of een brokje oud-Vlissingen.
Ook verzamelde hij jarenlang gegevens
over Walcherse kunstenaars. Enkele jaren
geleden werden ze uitgeleend voor een
artikel over 'De Kunstkring het Zuiden'
voor het Zeeuws Tijdschrift. De heer De
Meij betreurde het zeer dat de aantekenin
gen nooit geretourneerd werden. Ze waren
bestemd voor de redactie van ons blad.
Wie weet waar ze zich bevinden? Laat het
De Wete weten!
Hij tekende de omslag van de tweede druk
van De burgerlijke en kerkelijke geschiede
nis van Ritthem, Welzinge en Nieuwerve,
geschreven door zijn vader B.J. de Meij,
tevens auteur van Serooskerke, zijn bur
gerlijke en kerkelijke geschiedenis.
De naam De Meij leeft voort in de De Meij-
straat in Serooskerke.
R. Rauwe-Labruyère
Sj. Joustra: een van onze oud-kapiteins
Op 7 november 1996 overleed Sjouke
Joustra. Hij heeft een groot aantal jaren
aan het roer gestaan van onze vereniging.
Velen van u zullen zich hem herinneren als
een zeer beminnelijke voorzitter. Een man
met een vriendelijk gezicht en een rustige
stem, maar ook een man die precies wist
welke koers hij wilde varen en pal stond
voor de zaak van de HKW.
Als rivierloods heeft hij vanzelfsprekend de
Westerschelde gekend als geen ander; de
kustlijnen van Walcheren, Zuid-Beveland
en Zeeuwsch-Vlaanderen, maar vooral de
geulen, de banken en de ondiepten. Op
het water heeft hij aan het roer gestaan
van zeekastelen en notedopjes. Vaak in
rustig vaarwater, maar ook in stormweer.
Telkens heb je dan te maken met andere
kapiteins en bemanningen. Als loods moet
je sterk in je schoenen staan, moet je tact
hebben, moet je heel goed met andere
mensen kunnen omgaan. Je neemt een
heel verantwoordelijke taak op je en de
ogen van de anderen zullen steeds op jou
gericht zijn.
Sjouke heeft veel van zijn werk meegeno
men en overgedragen toen hij het schip
van ons heem, de HKW, als kapitein is
gaan bevaren. Zoals hij elk plekje van de
Schelde kende, zo kende hij ons eiland en
vooral ook zijn stad Vlissingen.
Maar vooral zijn (be)stuurmanskunst tij
dens vergaderingen, zijn luisterend oor en
zijn gefundeerde meningen die hij zo rustig
naar voren kon brengen, hebben altijd
diepe indruk gemaakt op de andere
bestuursleden. Problemen ging hij beslist
niet uit de weg. Dan kon de wind bij hem
uit een andere hoek waaien en ging hij
zeker niet onder zeil.
Aan zijn aardse leven is nu een eind geko
men. Met velen hebben wij zijn leven her
dacht in de Sint-Jacobskerk te Vlissingen.
Een plek die hem in vele opzichten heel
dierbaar was. Daar hebben we gehoord
over zijn grote veelzijdigheid en daar zon
gen zijn collegae-loodsen hem Farewell:
'When my days are over. Haul away to
Heaven.
Haul away to Heaven. Lord be by my
side.'
Jan Louwerse
