uitgave zijn dat er maar liefst zeven. Op basis van dezelfde kaarten die de veld werkers gebruiken, worden nieuwe kaarten gemaakt, op schaal 1:6.250. De veldna men worden stuk voor stuk in de percelen geplakt; een heel secuur werkje waarbij je het hoofd koel moet houden, anders gaat het mis. Behalve aan het verzamelen en verklaren van de veldnamen besteden wij ook aan dacht aan andere toponiemen. Vaste onderdelen in de publikaties zijn de namen van de boerderijen, van wegen, wegelin- gen, paden en waterlopen. Deze zijn ook op de kaarten aangegeven. In een aantal publikaties zijn de namen van de tiend- blokken geïnventariseerd, terwijl in onze nieuwste aanwinst zelfs wordt ingegaan op de achttiende-eeuwse namen van de paal hoofden die op het strand van de Noord watering lagen, langs de kust van Zoute- lande tot aan Oostkapelle. Een groot gedeelte van deze namen leeft nog voort in namen van tegenwoordige strandover- gangen. De toepassing Wat kun je nu met de resultaten van dit onderzoek doen? Veldnamenonderzoek is geen heemkundig Een "ollebollige weie' onder Sint Laurens, 1996 (foto Leo Hollestelle) gefröbel, het is een wezenlijk onderdeel van het onderzoek naar en het reconstru eren van het cultuurgoed van een streek. Samen met de dialecten, de klederdrach ten, de landelijke bouwkunst en monumen ten vertellen toponiemen veel over het ver leden van het platteland. Veldnamen kun nen onder meer informatie verschaffen over de vroegere bodemgesteldheid (bij voorbeeld de Derrienkmoer, een perceel waar eertijds darink of veen werd gesto ken), over eigendomsverhoudingen (de Krakêêlpit) of over agrarisch grondgebruik (de Gosbogerd, de Grasboomgaard). Zelfs een reconstructie van een vroegere land schappelijke situatie is mogelijk. Veldnamen kunnen ook het begin zijn van een zoektocht in de archieven. Een naam als de Mööte kan een aanwijzing vormen voor een vroegere kasteelberg. De vijf uitgaven die er nu liggen, beslaan zo'n tweederde deel van het Watchers grondgebied. Het is aan de hand van de geïnventariseerde veldnamen mogelijk om het aandeel van typische akkerlandnamen in verhouding tot graslandnamen te onder zoeken. Om alvast een tipje van deze slui-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1997 | | pagina 9