i.diJti.n'Ix''"'
ÉÈw
h
"i -
~—méSiï'
liggen. Overigens kwamen deze gebieden
ook zonder moernering lager te liggen,
omdat de op het veen liggende zware klei
zorgde voor inklinking. Het grondwater
zorgde in de wintermaanden regelmatig
voor overlast, doordat de gebieden onder
water kwamen te staan. Bij dijkdoorbraken
kwam het erachter liggende land sneller
onder water te staan, wat vooral westelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen heeft geweten.
Daar werd het verloren gegane gebied
grotendeels weer op de zee heroverd,
maar in oostelijk Zeeuwsch-Vlaanderen
(het Verdronken Land van Saeftinghe) en
Zuid-Beveland (het Verdronken Land van
Reimerswaal) is na overstroming niet meer
ingepolderd. De natte poelgebieden waren
een paradijs voor veel watervogels en
sommige delen waren in de zomer rood-
paars en geel gekleurd van de orchideeën
en ratelaars. Het hollebollige landschap is
hier en daar op Walcheren nog wel te vin
den, bijvoorbeeld ten noorden en noord
westen van Middelburg (De Sint-Laurense
weihoek). In deze gebieden vind je traditio
neel weinig akkerbouw en veel veeteelt.
Alhoewel met het bemalen van de lage
gebieden akkerbouw tegenwoordig goed
Bunkers - hier bij de Verbrande Hofiveg - her
bergen kolonies vleermuizen, die vrijwel ner
gens anders meer terecht kunnen vanwege de
isolatie van schuren en huizen en het verdwij
nen van oude gebouwen (foto Leo Hollestelle)
mogelijk is, blijft het toch het veeteeltge-
bied van Walcheren.
De moernering zorgde voor een totale ver
andering van het landschap. Uiteraard
deed de toegenomen cultivering van Wal
cheren dat net zo goed. Op de gemoer-
neerde gronden (poelgronden) werd, dit in
tegenstelling tot de hoger gelegen gebie
den (de kreekruggen), niet of nauwelijks
gewoond, gebouwd en verbouwd. De
kreekruggen waren als hoogste (en dus
veiligste) gronden het meest geliefd. Hier
vind je dan ook de meeste dorpen en ste
den. Nadat Karei V het moerneren had
verboden - hij zag het gevaar van laagge
legen gebieden in een tijd dat de zee weer
actiever werd (denk maar aan de grote
rampen van 1530 en 1532) - is het land
schap van Walcheren gedurende eeuwen
niet noemenswaardig veranderd. Langs de
duinen ontstonden grote buitens, hier en
daar in het binnenland ook, er kwamen
