hetgeen onder meer blijkt uit een speciaal
luik in de schuur, waardoor de kolenhan
delaar zijn kolen naar binnen kon krijgen.
Via het Koopmansvoetpad, aangelegd in
de zestiende eeuw om de kooplieden een
'snelle' verbinding tussen Middelburg en
Vlissingen te verschaffen, wandelde het
gezelschap naar de 'Bejaardenbank'. Deze
kruier). Boven de hoofdingang staat het
wapen van Souburg, een burcht in goud
(Oost-Souburg) en rood (West-Souburg).
Op de molenwal zouden volgens overleve
ring in de zestiende eeuw hagepreken zijn
gehouden.
Dichtbij de molen staat het voormalige
gemeentehuis, thans sedert 1989 de zetel
werd in 1964 door de Souburgse burgerij
aan de heren Barentsen en Suurmond ge
schonken, die beiden honderd jaar werden.
Hierna werd door de rondleidster nog
gewezen op het achter de bank gelegen
Kanaal door Walcheren (14 kilometer lang,
90 meter breed en 6,5 meter diep), dat in
1871 gereed kwam. De meerpalen zijn
ongeveer twee ton zware, afgekeurde
Luikse kanonnen, die met de vuurmond
naar beneden de grond in zijn gewerkt.
Vervolgens werd stilgestaan bij de molen
De Pere, genoemd naar de ambachtsheer
Cornells van Pere en gebouwd omstreeks
1740 (stellingmolen, ronde stenen boven-
van Omroep Zeeland. Het gebouw werd
ontworpen door de Souburgse architect
Naaktgeboren en de eerste steen werd in
1939 door burgemeester Stemerding
gelegd. Bij de bouw werden zoveel moge
lijk Nederlandse materialen gebruikt. Door
verschillende organisaties werd een aantal
glas-in-loodramen geschonken.
Langs de Gereformeerde kerk in de
Kanaalstraat, in 1933 naar een ontwerp
van F.G.C. Rothuizen gebouwd, werd de
Karolingische burg bereikt. Deze cirkelvor
mige aarden wal, omgeven door een
gracht, werd in zijn oorspronkelijke staat
waarschijnlijk als verdediging tegen de
