pen van Walcheren, tot in Westkapelle toe.
Met een flink span honden voor de kar
konden er toen ook al behoorlijke afstan
den afgelegd worden. De honden konden,
mits de kar - een licht tweewielig wagentje
- niet te zwaar beladen was, nog een flin
ke snelheid bereiken. Op het eind van de
rit snakten ze dan wel naar adem en hin
gen hun lange tongen ver uit hun bek.
Voor een reis naar bijvoorbeeld West
kapelle moest Jan Kaljouw 's morgens al
vroeg op pad en was het in de winter
maanden al donker eer hij thuis was.
's Avonds moest de kar nog leeggehaald,
en indien mogelijk de boel nog gesorteerd
worden. De vodden werden gesorteerd op
«ft**
j.
-
mm
-
Het gezin van Jan Kaljouw en Johanna Besuij-
en voor hun huis op Groot Abeele. Het kleine
mannetje uiterst rechts is Jan Kaljouw junior.
De andere kinderen zijn: staande (van links
naar rechts) Johanna (Wanne), Mattheüs
(Teeuw), Leuntje (Leu), David, Sara (Saartje),
Abraham (Bram), zittend: Janna, Margaretha
(Grie) en Willem.
De foto is waarschijnlijk gemaakt ter gelegen
heid van de vijftigste verjaardag van het
gezinshoofd op 17 september 1913. David is
vele jaren groenteboer geweest in Middelburg
(omgeving het Zand) en Teeuw veehandelaar in
Grijpskerke.
wolgebreid (wat het meeste opbracht),
katoen, laken en dergelijke en ook nog het
goenje (jutezakken) wat het laagst geno
teerd stond.
Van de metalen werden geel- en rood
koper, lood en zink apart gehouden. Oud
ijzer had wel vier soorten, namelijk giet
ijzer, zwaar ijzer (balken en dergelijke),
middelzwaar en schroot.
Op geregelde tijden, als de prijzen accep
tabel waren, werden de spullen weer
opgeladen en naar een groothandelaar
gebracht. Meestal was dat de firma Polak
die haar pakhuizen had aan de Oude
