geven. Het schip en zijn bemanning wer
den naar een Engelse haven opgebracht.
Le Turcq wist na verloop van tijd te ont
snappen. Zwaar verminkt keerde hij in
Vlissingen terug. Zijn reder beloofde hem
een nieuw schip, dat echter nog niet
gereed was toen op 10 mei 1784 de Vrede
van Parijs werd getekend. Deze vrede
PIEKHK IJS TUIK"
CAPITISIN 01' I1KT VIJSS1KGSCHE KAi'EU-SCmi'
BK ZKElTir,
Kopergravure door P.W. van Megen (1783),
naar een tekening van J. Perkois (1782).
(Rijksarchief in Zeeland. KZGW, Zelandia
Illustrata deel TV, nr. 885)
maakte een einde aan de Vierde Engelse
Oorlog en aan het stoutmoedig optreden
van Pierre le Turcq tegen de Engelsen.
In 1783 graveerde P.W. van Megen een
portret van Le Turcq naar een tekening
van J. Perkois uit 1782. Op deze gravure
staat de kaper afgebeeld als een zeeheld.
De volgende attributen komen voor: een
bontmuts op zijn hoofd, een verrekijker in
zijn rechter- en een scheepsroeper in zijn
linkerhand, zijn middel is omgord met de
twee pistolen die hij als geschenk had
gekregen. Links op de gravure is zijn ere-
sabel met koppelplaat te zien, op de ach
tergrond zijn schip De Zeeuw.
In de uitdrukking komt nog het woordje
schoeven voor. Schoef kan volgens het
Woordenboek der Zeeuwse Dialecten
onbesuisd, onstuimig, betekenen. Het zou
best eens kunnen zijn dat Pierre le Turcq
behalve stoutmoedig ook onbesuisd was
tijdens zijn vele gevechten.
Met 'n schoeven turk wordt een onbesuisd
kind bedoeld. Ik herinner me uit mijn kin
derjaren dat deze uitdrukking ook op mij
wel eens werd toegepast.
Frans van den Driest
Geraadpleegde literatuur:
- R.B. Prud'homme van Reine en E.W. van der
Oest, Kapers op de kust, 1991.
- F. Nagtglas, Levensberichten van Zeeuwen,
1893.
- Geschiedenis van de Lage Landen in jaartal
len, 1995.
- Woordenboek der Zeeuwse Dialecten, 1974.
