In 1808 zijn er in Middelburg dertien cho colademolens; tien jaar later staan er 27 in Nederland, waarvan vijftien in Zeeland: twaalf in Middelburg, één in Vlissingen, één in Goes en één in Zierikzee.7 In 1853 zijn er in Middelburg nog drie cho colademolens, namelijk die van Jan Fak Brouwer, A.J. Haman en de weduwe Van der Graft. De laatste stopt in 1858 en Haman houdt er een jaar later mee op. De molen van Fak Brouwer wordt aangedre ven door een paard en is gelegen aan de Korte Noordstraat 49/51. In dat pand is ook een grutterij. In 1894 wordt er niets meer over deze chocolademolen vermeld en ook al wordt er dan nog chocolade/cacao verkocht door J. Fak Brouwer, dit jaartal is het einde van de chocolade-industrie in Middelburg.8 De werking van de chocolademolens In zijn standaardwerk Duizend Zaanse molens schrijft P. Boorsma: 'Hoe de wer king van cacaobonen in de eerste cacao molens plaatsvond, is mij niet bekend. Ver moedelijk werden de bonen fijngemalen door middel van kantstenen (twee op hun kant staande molenstenen die rollen over een derde liggende steen) en daarna uit geperst, waarschijnlijk door primitieve per sen.'9 In een artikel over chocolademolens schrijft J.H. van den Hoek Ostende: 'De werkwijze in een chocolademolen was de volgende. De cacaobonen werden eerst in een brandtrommel geroosterd en vervol gens gebroken, waarna de schillen werden verwijderd en de bonen konden worden fijngemalen. Dit gebeurde door middel van kollergangen en persen, die waarschijnlijk aan die van oliemolens doen denken. De fijngemalen stroopachtige chocolademas sa werd gevangen in kleine vormen, na afkoeling verkeeg men de bittere chocola dekoekjes.' Deze bittere chocoladekoekjes hadden een hoog vetgehalte, ze bestonden voor de helft uit vet en door deze koekjes in melk of water op te lossen en er suiker aan toe te voegen, verkreeg men een drank die voor mensen met een zwakke maag te machtig was. Door de bittere cho colade met suiker te vermengen, verkreeg men ook zoete chocoladekoekjes die uit de hand werden gegeten. Om de chocolade relatief minder vet te maken en de chocoladedelen meer te laten zweven, werd de chocoladedrank vermengd met meel of gemalen schillen.10 Of het bovenstaande ook gebeurde met de uit Zeeland afkomstige chocolade, is niet bekend. Wel genoot ze een bijzondere reputatie van zuiverheid en de familie Fak Brouwer maakte reclame met 'Onver mengd met eenige schadelijke surrogaten' en 'Al deze soorten worden gegarandeerd zonder enige schadelijke bestanddeelen vermengd te zijn, terwijl deze van ouds gerenommeerde Zeeuwsche Chocolaad een de gezondheid bevorderend voedings middel proefondervindelijk bewezen is.' Verder verkocht Fak Brouwer 'Fijn gepre pareerde met vanille en zonder suiker' en 'Geprepareerde met vanille en suiker'. De Zeeuwse chocolade had een speciale kwaliteitsaanduiding A tot AAAAA (hoe meer A's, hoe beter de kwaliteit) en op de verpakking stond het Zeeuwse wapen. In de Camera Obscura spreekt Hildebrand (Nicolaas Beets) over een mooie partij Zeeuwse chocolade van duizend A's. Enigszins overdreven, maar er blijkt wel uit dat de Zeeuwse chocolade toen erg bekend was. Bovendien kwam de familie

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1998 | | pagina 9