Archiefvondsten
Oostkappelse scheijdtsteenen en Serooskerkse tiendesteenen
een economisch onaantrekkelijk gebied
voor toerisme. Kamperen bij de boer,
kamerverhuur, oude ambachten enzo
voorts zijn leuke individuele bedrijvighe
den. Wellicht interessant voor de private
ondernemer maar onvoldoende om toeris
tisch 'op de kaart' te blijven. Daartoe is
onvoldoende kennis en kapitaal aanwezig
in de concurrentieslag met 'de groten'.
Uitgangspunten
Gelet echter op het voorgaande zou het
als volgt kunnen gaan, als de genoemde
uitgangspunten tot logische keuzes nopen.
1De verdergaande wens om tot natuur
behoud en natuurherstel te komen zal veel
ruimte eisen.
2. Grotere mobiliteit, maar ook veel meer
actief medegebruik door toeristen van de
overblijvende publieke ruimte zal veel
'drukte' veroorzaken, waardoor een gevoel
ontstaat dat er steeds meer toeristen zijn.
Er zal door deze toeristen een veel groter
beslag op de publieke ruimte worden ge
legd: surfplanken, hanggliders, motorfietsen,
cabriolet-auto's, mountainbikes, parasail-
ers, sportvliegers, zweefvliegers, kanoers,
zeilers, sportduikers, vissers, ruiters etc.
3. Extra druk zal komen door de 'vakantie
pakketverkoop'. Dat wil zeggen dat de
gasten veel korter verblijven, maar in die
tijd veel meer willen 'beleven'.
4. Het achterland blijft achterland en zal
onvoldoende de druk van de kust opvan
gen.
5. Steden en dorpen aan de kust zullen
heel sterk vercommercialiseren. De
gepleegde investeringen vragen om rende
ment, waardoor hard zal worden getrokken
aan seizoensverlenging.
Kortom, niet veel meer mensen tegelijk,
wel veel meer per jaar, veel minder 'trou
we' gasten, veel beweging, veel aan- en
afreis, veel actie vooral in de publieke
ruimte, veel minder groei in accommoda
ties dan wordt gedacht. Heel veel investe
ringen in diverse recreatieondernemingen.
H.J. van Koeveringe
De heer Van Koeveringe is directeur van
Roompot Recreatie Beheer B.V.
Bij tijd en wijle worden vragen gesteld over
paaltjes die hier en daar nog in het Wal-
cherse landschap te zien zijn (zie De
Wete, april 1998). In veel gevallen gaat het
om grensstenen of markeringspalen.
Documenten over deze objecten zijn in
diverse archieven te vinden.
Om voor grensgeschillen met zijn naburen
gespaard te blijven sloot de ambachtsheer
van Oostkapelle, Joan Galterus van der
Poort, in december 1768 een overeen
komst met zijn collega's uit Grijpskerke,
Aagtekerke en Serooskerke om het
ambachtsheerlijk gebied vast te stellen.'
