Veerse sferen
De kleine wereld op een mistige
oktoberdag 1937
hedendaagse woningbouw uitsluitend luxe
is; niet nodig om alle huishoudens een dak
boven het hoofd te bieden. De meeste
huishoudens hebben al een woning maar
willen graag een andere, een nieuwe, een
mooiere, een grotere. Overigens zou ik
niemand dat recht willen ontzeggen.
Je zou kunnen zeggen dat er een grote
spanning zal ontstaan tussen individuele
wensen en collectieve waarden. Willen we
tegemoet komen aan de wens van de con
sument of is ons de open ruimte van het
platteland ook wat waard en willen we vita
le steden en dorpen?
Er is als het ware een soort wedloop gaan
de tussen gemeenten. Er vindt maar wei
nig afstemming plaats en onder het motto
'als ik de woningen niet bouw, dan doet de
buurgemeente het wel' wordt weer een
nieuw weitje volgebouwd.
Daarom is het tijd voor een oproep, een
oproep zoals een corporatiedirecteur in het
noorden van het land aldaar al eens
gedaan heeft, een oproep tot het oprichten
van een actiegroep, een actiegroep 'Stop
de Woningbouwwedloop' opdat ook
hedendaagse kunstenaars inspiratie zullen
vinden op Walcheren.
Henk Nijssen
De heer Nijssen is beleidsmedewerker Volks
huisvesting Afdeling Ruimtelijke Ontwikke
ling van de Directie Ruimte, Milieu en Water
van de Provincie Zeeland.
1. Staat voor Vierde Nota EXtra voor de ruim
telijke ordening; het beleid van de regering op
het terrein van de ruimtelijke ordening.
Dagenlang is het al rustig, nevelig weer;
een dik, grijs wolkendek ligt over eilanden
en zeegaten als een zachte grijze deken.
Op sommige dagen blijft de dikke mist van
de vroege morgen de gehele dag hangen,
het dwingt de vissers tot nietsdoen. Het
veer op Kamperland vaart dan niet.
Op zo'n dag is het nog stiller dan het nor
maal al in Veere is. Het geratel van de bie
tenwagens op de kaai klinkt net als alle
andere geluiden gedempter dan anders.
De torens van de Dom en van het stadhuis
vervagen in de mist, de torenspitsen zijn
onzichtbaar.
Zo is het ook op deze oktoberdag in 1937.
Uit de kachelpijpjes op het voordek van de
hoogaarzen in de haven kringelt traag wat
rook omhoog. De vissers zitten in het voor
onder bijeen rond het avenpeurtje, het
driepootkacheltje, en bespreken de kansen
om in deze periode nog wat te verdienen
met de schardijnvangst.
In Breskens is gisteren wel zo'n vijftig ton
schardijn aangevoerd en ook in Vlissingen
is er redelijk wat schardijn binnengebracht.
'Ik denk erover om vanuit Vlissingen te
gaan vissen,' zegt schipper Caljouw van
de ARM 46, 'Blonze van de ARM 35 is
daar ook al en Kobus Minneboo ligt met
de VE 24 in Zeebrugge.'
