Nog was de ellende niet voorbij. Door een wijziging van de ovens met afvoerinstalla- tie in hetzelfde jaar bleek drie jaar later een groot gat te zijn ontstaan in de boven- kap, waardoor gassen vrijkwamen die zich verspreidden over de omgeving. Na ver schillende klachten van omwonenden kreeg het bedrijf tot 15 augustus 1963 de gelegenheid de bovenkap te herstellen of te vervangen door een nieuwe. Recentere hinderwetvergunningen zijn niet meer geraadpleegd. Het zal duidelijk zijn dat de verouderde gieterij bij elke verleen de hinderwetvergunning, door zijn ongun stige ligging in een woonwijk, steeds grote re investeringen moest doen en elke keer meer weerstand opriep bij de buurtbewo ners. De gemeente Middelburg en ook het bedrijf zelf waren rond 1974 van mening dat de ijzergieterij eigenlijk te dicht bij de binnenstad was gelegen. Het sterk verou derde bedrijf bezorgde met zijn gieterijlucht veel mensen in de naaste omgeving de nodige overlast. Bovendien streefde de gemeente Middelburg naar een autovrije binnenstad. Op de plaats van de gesloopte fabriek zou, vlak bij het centrum, een par keerterrein met ruimte voor honderd auto's Als grondstof voor het ijzergieten werd vaak gebruik gemaakt van schroot. (Fotocollectie F. Jilleba, Middelburg) kunnen worden aangelegd. Daarom werd met de directie van de ijzergieterij een akkoord gesloten tot verplaatsing van het bedrijf naar het industrieterrein tussen het Kanaal door Walcheren en het Arnekanaal Begin augustus 1975 vond de laatste gie ting plaats in de oude ijzergieterij. De gie terij-activiteiten werden nu ondergebracht

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1999 | | pagina 13