Burgerlijke Stand waren ingeschreven.
Privacy ten aanzien van die gegevens
bestond niet.
Ook bijzonder groot is het verschil in
behandeling van zeehonden vroeger en
nu. Tegenwoordig worden zieke zeehon
den voor herstel per vliegtuig naar Pieter-
buren gebracht. Toen werden ze doodge
slagen en 'de dader' kreeg op het stadhuis
een beloning van 2,50 wanneer hij de
afgesneden voorpoten toonde. Zeehonden
werden destijds namelijk als schadelijk
voor de visstand aangemerkt.
Op dinsdag en vrijdag mocht in de
gemeente langs de huizen worden gevent.
Tussen 9 en 10 uur kwamen de venters op
het stadhuis om een ventvergunning. Daar
moest 25 cent voor betaald worden.
Op die dagen mocht ook één muziekver-
gunning worden afgegeven voor 25 cent.
Het gebeurde wel dat, wanneer een muzi
kant met een accordeon kwam, de secre
taris zei: 'Speel eens wat, dan betaal ik de
vergunning.' En dan klonk in de secretarie:
'Heidewiska - vooruit geef gas', 'Hoor mijn
lied Violetta' of een andere bekende deun
in die dagen. Het was een vrolijk begin
van de werkdag.
Bouwplannen
In de jaren 1938 en 1939 vond het
gemeentebestuur dat het tijd werd het
oude stadhuis te vervangen door een
nieuw gemeentehuis dat meer aan de
eisen van de tijd zou voldoen. Er moest
daarvoor een geschikte plaats midden in
het dorp worden gevonden. Voor de finan
ciering werd gedacht aan een voorschot
onder gunstige voorwaarden uit het werk
fonds, zoals ook voor de aanleg van de
riolering een werkfondsvoorschot was ont
vangen.
De geschikte plaats werd gevonden toen
onderwijzer Pouwelse met pensioen ging
en zijn woning vrijkwam. Die woning stond
op de hoek van de Zuidstraat en het Baan
tje (nu de Utrechtsestraat). De gemeente
raad besloot tot aankoop van het pand
voor 4.000,-. Voor het betalen van de
koopsom leende de gemeente geld door
de uitgifte van een obligatielening. Het is
vreemd dat voor een dergelijk bedrag een
obligatielening werd uitgegeven, maar dat
kwam hier in de gemeente meer voor. Er
waren inwoners die geld aan de gemeente
wilden lenen, maar niet op een schuldbe
kentenis. Raadsleden hoefden niet te
weten dat zij geld beschikbaar hadden om
uit te lenen; bij een obligatielening aan
toonder wist alleen de gemeenteontvanger
daarvan. De mantels en couponbladen van
de obligatielening werden op de secretarie
gecyclostyleerd.
Op 29 maart 1940 werd de koopakte
gepasseerd en de koopsom betaald. Zes
weken later vielen de Duitse legers Neder
land binnen en van de bouw van een
nieuw gemeentehuis kon voorlopig niets
komen. De aangekochte woning werd
daarom verhuurd aan de Vlissingse kunst
schilder Frans Maas.
Oorlog
De oorlog veranderde het leven op het
stadhuis. In de eerste plaats door een dra
matische gebeurtenis op de dag na de
capitulatie van het Nederlandse leger op
Walcheren.
Op zaterdagmiddag 18 mei 1940 ver
scheen een Duitse militair op het stadhuis
met aanplakbiljetten, met daarop het bevel
dat iedereen zijn vuurwapen moest inleve
ren. Wie dit niet deed, zou worden dood
geschoten. Met een ingeleverde revolver
