bagage. Bij het vertrek waren de burge
meester, zijn vrouw en wethouder Beren
pas aanwezig.
Op 5 februari vertrokken nog eens zestig
kinderen naar de Keistad.
De heer Pleyte uit Souburg behoorde tot
de eerste groep en hij herinnert zich het
volgende: "Mijn vader, die bij NS werkte,
gezin te zijn. Kleding had ik in Middelburg
van de HARK [Hulp Actie Rode Kruis]
gekregen. In Amersfoort kreeg ik die ook
weer. Ik ging er gewoon naar school, waar
ik een leuk vriendinnetje had. Mijn pleeg
ouders hielp ik in de huishouding. Contact
met thuis had ik door middel van brie
ven..."
had mij en mijn zus aangemeld voor uit
zending. Samen vertrokken we met de bus
vanaf de Markt. Kleding en dergelijke had
den we van thuis meegekregen. In Amers
foort kwam ik terecht in het gezin van de
markt- en havenmeester. Die had de nodi
ge relaties waardoor ik bijvoorbeeld voet
balwedstrijden op de eretribune kon bijwo
nen. Heimwee of zo had ik niet..."
Een andere deelneemster was Koosje van
Luyk: "Ik werd uitgezonden via het Rode
Kruis en heb daar zelfs de papieren opge
haald. De busreis duurde erg lang; onder
weg werd niet gestopt. Ik zat in spanning
bij wie ik in huis zou komen. Dat bleek een
Een groep Middelburgers tijdens een uitwisse
ling in Amersfoort. (Foto eigendom Seijbel)
Uitsloven en verwend worden
Hoe was de opvang van de jonge Middel
burgers in Amersfoort geregeld? Officiële
documenten daarover ontbreken. Een
oproep in de Amersfoortse Courant lever
de enkele reacties op van pleegouders uit
1946. Samengevat leveren die het volgen
de beeld op.
Meestal werd via de kerken een oproep
gedaan een kind in huis te nemen. Men
kon zich opgeven bij het Rode Kruis en
daarbij voorkeur uitspreken met betrekking
