lieten de zaal en er werd een nieuw
bestuur gekozen. Een aantal van de latere
bestuursleden van de bijenvereniging was
hierbij reeds betrokken.
Naast archiefonderzoek is de heer Munter
via gesprekken veel te weten gekomen
over de eerste bestuursleden, de heren W.
Gideonse, P. Tanis, C.P. de Keizer, W.
Brielsmann en G. Koelmans.
In de 75 jaar van haar bestaan komen veel
markante feiten naar voren, zoals de
imkersdag in Middelburg op 21 augustus
1939. Landelijk voorzitter Ridder van Rap-
part opende de bijeenkomst die een druk
programma had. Er waren veel deelnemers
van heinde en verre gekomen. Landelijk
secretaris Joustra vermeldde dan ook:
"Ware Zeeland niet zo ver van het centrum
gelegen, ik geloof dat we een record aan
tal deelnemers zouden hebben geboekt."
In de Tweede Wereldoorlog waren er
slechts enkele vergaderingen en deze wer
den matig bezocht. Toch groeide het
ledental enorm omdat honing op de bon
kwam en dus een aantrekkelijk product
was als aanvulling op de dagelijkse
levensmiddelen. Daarnaast kwam men als
imker in aanmerking voor suiker en tabak.
Toch was het ondanks deze 'meevallers'
door de vele verordeningen een moeilijke
tijd en dat werd nog erger door de inunda
tie in oktober 1944. Pas een aantal jaren
na de oorlog kwam de vereniging weer wat
tot leven.
In het jubileumboek bij het 75-jarig
bestaan van de bijenvereniging afdeling
Walcheren heeft de heer Munter een dui
delijk overzicht gegeven van het wel en
wee van de bijenteelt op Walcheren.
Na de pauze vertelde hij aan de hand van
dia's en een video de aanwezigen over het
houden van bijen en alles wat daarbij komt
kijken. Daaruit bleek vooral het nut van de
bijenteelt; honingbijen leveren was en
honing, en zijn daarnaast van groot belang
voor de bestuiving van onder andere fruit
gewassen.
LJS
Veere en Beveren
Op woensdag 24 maart 1999 hield de heer
R. Willems uit Beveren (België), bestuurs
lid van de Hertogelijke Heemkundige Kring
Het Land van Beveren en gids van de stad
Antwerpen en van de gemeente Beveren,
een lezing over de relatie van de Veerse
Bourgondiërs met Beveren. Op ons ver
zoek maakte hij hiervan een samenvatting
ten behoeve van publicatie in De Wete.
Via heraldische weg, aan de hand van
kleurrijke wapenschilden, stelde Richard
Willems letterlijk het schild samen van de
heer Adolf van Bourgondië, wiens hart op
het hoogkoor van de Sint-Martinuskerk in
Beveren begraven ligt. Zijn lichaam werd
in Veere, op het kasteel Sandenburgh,
begraven. Adolf van Bourgondië overleed
in Beveren op het kasteel van de Singel-
berg in het jaar 1540. Zijn beeltenis prijkt
in een van de nissen van het stadhuis van
Veere.
De spreker begon met het situeren van de
politieke toestand begin veertiende eeuw
en kwam stap voor stap langs de bekende
namen uit de Franse, Bourgondische en
Vlaamse geschiedenis tot bij de bastaard
zonen van Filips de Goede.
Het kasteel van Beveren, nu een heuvel,
Singelberg genaamd, werd doorgelicht en
van zijn geheimen ontdaan. De gebroe
ders Van Eyck (de schilders van het
wereldberoemde Lam Gods), Antoon van
Bourgondië (halfbroer van Karei de Stou-
