particulieren. Maar ook voor bijvoorbeeld
subsidies op erfbeplantingen kon men bij
Staatsbosbeheer terecht. Toen natuur en
milieu echt op de politieke agenda kwa
men en het taakveld steeds verder uit
breidde, werd dit te veel en heeft er een
ingrijpende verandering in de structuur en
de taken van de organisatie plaatsgehad.
In de kern bestond deze erin dat de taken
op het gebied van beheer en beleid zijn
gescheiden. Sinds 1988 houdt Staatsbos
beheer zich alleen nog maar bezig met het
beheren van de bossen en natuurterreinen
van de Staat en alle taken op het gebied
van beleid en advisering worden verricht
door diensten van het ministerie van Land
bouw of de provincies. Die beheerstaak op
zich is overigens groot genoeg, want sinds
een aantal jaren wordt er hard gewerkt
aan de uitbreiding van het areaal natuur
gebieden in Nederland met vele tiendui
zenden hectaren, en hiervan krijgt ook
Staatsbosbeheer zijn deel. Landelijk omvat
het beheersgebied op dit moment onge
veer 220.000 hectare, waarvan ruim
30.000 in het gebied van de Zeeuwse en
Zuid-Hollandse Eilanden en West-Brabant.
De reorganisaties van 1988 hebben ook
veranderingen gegeven in de manier van
werken van Staatsbosbeheer. Efficiënt en
bedrijfsmatig werken staan tegenwoordig
hoog op de agenda. Een andere belang
rijke ontwikkeling is de vergrote aandacht
voor de wensen en vragen van het publiek
en de omgeving. Waar vroeger de natuur
er vooral leek te zijn voor de natuur, gaat
Staatsbosbeheer nu vooral uit van een
mensgericht natuurbeeld. Dat betekent
overigens niet dat alies overal kan, maar
dat waar mogelijk de mens toch in de
gelegenheid wordt gesteld om het natuur
schoon te beleven en ervan te genieten.
Deze reorganisaties en ontwikkelingen
hebben hun sluitstuk gekregen in de ver
zelfstandiging van Staatsbosbeheer per 1
januari 1998. Sindsdien is Staatsbosbe
heer geen onderdeel meer van het minis
terie van Landbouw, maar een zelfstandig
bestuursorgaan, met een eigen Raad van
Bestuur. Wel is de minister van Landbouw
nog steeds de belangrijkste opdrachtgever,
maar als verzelfstandigde organisatie heeft
Staatsbosbeheer veei meer armslag - zo
wel financieel als beleidsmatig - om zijn
taken naar behoren te vervullen.
Kijkend naar Walcheren, moeten we vast
stellen dat in de eerste vijftig jaar van zijn
bestaan Staatsbosbeheer hier niet of nau
welijks aanwezig was. Op een kaart van
1939, die een overzicht geeft van de activi
teiten van de toen veertigjarige, is alleen
de bebossing van Oranjezon aangegeven.
De betrokkenheid bestond erin dat de
houtvester van Staatsbosbeheer (uit Haar
lem!) adviezen gaf aan het Gemeentelijk
Waterleidingbedrijf over de bebossing van
het stuivende duin dat het daar gegraven
waterleidingkanaal bedreigde. Maar, zoals
hierboven al beschreven, onmiddellijk na
de oorlog kwam hierin verandering. Land
schapsarchitecten van Staatsbosbeheer
werden hoofdrolspelers bij het herstel van
de vernielde Tuin van Zeeland. De eerste
beheersgebieden van Staatsbosbeheer op
Walcheren zijn ook een uitvloeisel van dat
proces. De bossen rondom de Veerse
Kreek, de zuidwestelijke kuststrook en
Rammekenshoek zijn in de jaren vijftig
aangeplant. In de jaren zestig en zeventig
heeft het toenmalige ministerie van Cul
tuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk
enkele buitenplaatsen in de Manteling van
Walcheren aangekocht van de oorspronke
lijke eigenaren en deze vervolgens aan
