Oranjezon Bedreigingen met een kleine b? "Dat was toentertijd voor de stalhouders uit Middelburg een mooi ritje om daar eens naar toe te gaan naar de mooiste uitspan ning." Het handschrift is wat bibberig en soms ontbreekt een woord. Het is dan ook het schrift van een hoogbejaard iemand. Piet Polderman, in januari 1999 overleden in de ouderdom van 97 jaar, was tot op hoge leeftijd iemand die zijn visie en zijn herinneringen graag aan het papier toever trouwde. Zijn stropersherinneringen wer den in 1987 uitgegeven. Dit epistel stelde hij op toen in 1994 besloten werd het pompstation in het waterwingebied Oranje zon tussen Vrouwenpolder en Oostkapelle definitief te sluiten. Oranjezon was oor spronkelijk de naam van de uitspanning, die in de achttiende eeuw overigens nog De groote Prince hoeve heette. Misschien, zo schreef Piet, was het wel de oudste uitspanning van Walcheren. Je kon er "onder die stokoude lindeboomen genieten en zeker als men dan op de Koninginneweg recht over de Boomdijk stond als dan de koeien in de zon lagen te herkauwen en dan soms ook nog een paard met veulen lag te droomen in de zon..." leek het daar wel een natuurmonu ment. "Dit mooie plekje natuur zou er nu zeker volgens mij een geweest zijn." Een van de plaatsaanduidingen die Piet hier gebruikte, behoeft uitleg. Niet de Koninginneweg - daarin herkennen we moeiteloos de Koningin Emmaweg oftewel de Westdijk, die van Zeeduin en Overduin naar Vrouwenpolder voert - maar de Boomdijk, ligt die niet achter Nieuwland, aan de andere kant van het eiland? Nee, er was nog een Boomdiek. Deze Boom- diek was de westelijke dijk van de Beek hoekspolder (ingepolderd in 1289), die iets ten oosten van het pad naar het pompsta tion naar het noorden liep, tot aan de noorddijk van de Beekhoekspolder, die grotendeels nog bestaat.* "De Boomdijk," zo vervolgde Piet Polder man, "is voor altijd verknoeid, want die is afgegraven, ja zelfs helemaal vergraven." Volgens Piet lag de schuld van die fout, want zo noemde hij het, bij de rentmees ters van het Kroondomein waartoe het gebied van Oranjezon behoorde: mr. Waghto en jhr. Van Vredenborg uit Tholen. Als ik Piet goed begrijp, lieten zij de Boom dijk afgraven om de bewoners van de boerderijtjes aan de oostkant ervan uitweg te verschaffen (via de steenweg naar het pompstation) naar de Koningin Emmaweg. Modernere opzet Zelfs zonder de Boomdiek is de omgeving van de uitspanning Oranjezon anno 1999 nog een van de schilderachtigste delen van Walcheren. Het uitzicht over het land naar de duinen, vanaf de Westdijk in de richting van Oostkapelle en vanaf de Lepelstraat is magnifiek. Er zijn geen hui zen van na 1945 te bekennen, de oude boerderijen en bescheiden huizen passen volmaakt in het landschap. Alleen is eerder dit jaar een loodsachtig gebouwtje aan de oude boerenschuur van Oranjezon aange bouwd. Na het vertrek van de familie Lou- werse-Bliek is immers gekozen voor een wat modernere opzet; het Kroondomein heeft op de gang van zaken allang geen invloed meer. Naast de schuur verrees een toileteenheid zoals die tegenwoordig bij elke minicamping verplicht is. De kleu ren zijn fel; je kunt de plee 's nachts dus

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1999 | | pagina 32