opzet was om langs de kades huizen, werkplaatsen en pakhuizen te bouwen. En voor een goed vestigingsklimaat was er ook een kerk nodig voor de nieuwe parochie. Zo ontstond Nieuw-Vlissingen. Oud-Vlissingen wordt genoemd in een akte van 28 mei 1235 en bevond zich in de omgeving van het huidige stadhuis en het Stadhuisplein. In tegenstelling tot de meeste kerken in Zeeland, die werden gebouwd op natuur lijke hoogten, werd de Sint Jacobskerk gebouwd op een laaggelegen plaats ten noorden van de haven. Daardoor liep de kerk regelmatig onder water, zelfs nog in 1953 tijdens de watersnoodramp. De kerk werd gebouwd op een groot kerk hof. De stad groeide echter voorspoedig en bij gebrek aan ruimte legde men straten aan en bouwde men huizen binnen de oude kerkhofmuur. In de loop der tijd bleef slechts een klein puntje groen over. De Sint Jacobskerk werd als een traditio nele christelijke kerk gebouwd: met het koor naar het oosten, naar Jeruzalem gericht en de toren op het westen. In 1501 verving men de eenvoudige kap op de torenromp door een hoge gotische spits. Er bestaan afbeeldingen van de kerk uit 1548 en 1550, die veel informatie ver schaffen over die periode. Kort daarna is de kerk grondig verbouwd, waardoor zij driemaal zo groot werd. Deze vergroting werd uitgevoerd in de bouwstijl van de Brabantse laatgotiek, terwijl de gotische torenspits uit 1501 werd vervangen door een achtkantige houten opbouw met twee omgangen en een klokkentoren in renais sancestijl. Kerk en toren hebben daarmee hun definitieve uiterlijk gekregen, dat sindsdien niet veel meer is gewijzigd. Op 5 september 1911 werd de kerk door een grote brand zwaar beschadigd. De schamele resten werden in 1914 gerestau reerd en verbeterd; daarbij verdween wel een aantal historische elementen achter een pleisterlaag en er verschenen ook nieuwe details, zoals venstertraceringen. Vlissingen was in 1585 een pandstad van Engeland geworden en dat had Engelse 5 september 1911: de toren van de Sint Jacobs kerk staat in lichterlaaie. (Zeeuws Archief, Zeeuwsch Genootschap, Zelandia Illustrata, pren tbriefkaarten) soldaten en kooplieden binnen de muren van de stad gebracht, die kerkdiensten in hun eigen taal wensten. Daartoe werd het noordertransept van de Sint Jacobskerk in gebruik genomen. Ook een aantal Frans talige vluchtelingen heeft er nog gekerkt tot deze laatsten in 1635 een eigen onder-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2000 | | pagina 37