bepaalde verdeelsleutel. Ten slotte werden de inwoners aangeslagen door de lagere overheden, waarbij de adel en de geeste lijkheid buiten schot bleven. Zowel Karei V in 1542 als Philips II in 1556 probeerden dit systeem te moderniseren, doch de Staten werkten tegen. In 1569 probeerde Philips II het opnieuw met de De oude kohieren bestaan voornamelijk uit lijsten van huizen met hun bewoners en de huur of de getaxeerde huurwaarde. Er was een tweedeling aangebracht: huizen die wel door de eigenaars bewoond werden en huizen die niet door de eigenaars bewoond werden. Wettelijk was voorge schreven dat de aangeslagen huurders honderdste penning (1 procent van het vermogen), de twintigste penning (5 pro cent van verkochte onroerende goederen) en de tiende penning (10 procent van ver kochte roerende goederen). Toen in 1579 de Unie van Utrecht werd opgericht, betaalden de Noord-Nederlandse Staten niet meer aan de Spaanse koning maar verdwenen de belastingen in de kas van de Republiek. Het systeem van de penningen is in zover re nieuw omdat ze bij wet werden opge legd. Het systeem van de beden had geen wettelijke grondslag. Gezicht in Arnemuiden. Aquarel door A. Wal dorp, 1856. (Zeeuws Archief, Zeeuws Genoot schap, Zelandia lllustrata deel II, nr. 37) tweederde van de belasting met huurpen ningen mochten verrekenen. Ook in Arne muiden was dit het geval. In Arnemuiden werd niet echt een honderdste penning geheven maar een dubbele honderdste of tweehonderdste penning, ongetwijfeld door de voortdurende geldnood van het stads bestuur. De indeling van de kohieren is erg sum mier: de naam van het huis of de naam

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2000 | | pagina 41