bepaalde verdeelsleutel. Ten slotte werden
de inwoners aangeslagen door de lagere
overheden, waarbij de adel en de geeste
lijkheid buiten schot bleven.
Zowel Karei V in 1542 als Philips II in 1556
probeerden dit systeem te moderniseren,
doch de Staten werkten tegen. In 1569
probeerde Philips II het opnieuw met de
De oude kohieren bestaan voornamelijk uit
lijsten van huizen met hun bewoners en de
huur of de getaxeerde huurwaarde. Er was
een tweedeling aangebracht: huizen die
wel door de eigenaars bewoond werden
en huizen die niet door de eigenaars
bewoond werden. Wettelijk was voorge
schreven dat de aangeslagen huurders
honderdste penning (1 procent van het
vermogen), de twintigste penning (5 pro
cent van verkochte onroerende goederen)
en de tiende penning (10 procent van ver
kochte roerende goederen). Toen in 1579
de Unie van Utrecht werd opgericht,
betaalden de Noord-Nederlandse Staten
niet meer aan de Spaanse koning maar
verdwenen de belastingen in de kas van
de Republiek.
Het systeem van de penningen is in zover
re nieuw omdat ze bij wet werden opge
legd. Het systeem van de beden had geen
wettelijke grondslag.
Gezicht in Arnemuiden. Aquarel door A. Wal
dorp, 1856. (Zeeuws Archief, Zeeuws Genoot
schap, Zelandia lllustrata deel II, nr. 37)
tweederde van de belasting met huurpen
ningen mochten verrekenen. Ook in Arne
muiden was dit het geval. In Arnemuiden
werd niet echt een honderdste penning
geheven maar een dubbele honderdste of
tweehonderdste penning, ongetwijfeld door
de voortdurende geldnood van het stads
bestuur.
De indeling van de kohieren is erg sum
mier: de naam van het huis of de naam