Wim Niesthoven en de Noord-Bevelander
Andries Dieieman te hebben gezien op die
bewuste negende september 1944. Na de
oproep van Radio Oranje op 4 september
vond de 27-jarige Adriaan Coppejans dat
er actie moest worden ondernomen. Hij
wist een buurtgenoot, Wim Niesthoven, die
hij oppervlakkig kende, over te halen hem
te helpen. Willem Niesthoven (geb. 1916)
woonde aan de Poelendaeleweg 19 en
werkte als elektricien bij de werf De Schel
de in Vlissingen. Hij was in 1938 getrouwd
met Anna Lampert en in 1944 hadden zij
vier kinderen. Op (dolle) dinsdag 5 sep
tember resulteerde hun actie in het opbre
ken van het straatwerk van de Poelendae
leweg. Hierna groeven zij een gat in het
opgebroken gedeelte. De Poelendaeleweg
was een belangrijke doorgaande route
voor Duitse eenheden die uit Zeeuws-
Vlaanderen kwamen en richting Sloedam
trokken. Al gauw reed er een Duitse auto
van de kant van Toorenvliedt in het gat en
Coppejans en Niesthoven verstonden het
woord 'sabotage'. Rond middernacht werd
een achttal mannen, onder wie Coppejans,
opgepakt en gedwongen het gat te dich
ten. Wim Niesthoven had niet opengedaan
toen de soldaten voor zijn deur stonden.
De volgende morgen arresteerde de Feld-
gendarmerie vijf of zes mannen (Conse-
mulder, Gillissen Verschage, Midavaine,
Niesthoven en Zeilmaker), die aan de Poe
lendaeleweg woonden of in de naaste
omgeving. Alleen Zeilmaker was een toe
vallige passant. Coppejans dook onder en
liet zich pas na de bevrijding weer zien. De
Duitsers wisten niet dat zij een van de
daders hadden en geen van de gijzelaars
sloeg door. Ook de vrouwen van de gijze
laars werden onder druk gezet. De Duit
sers dreigden met het doodschieten van
de mannen en onder druk der omstandig
heden heeft Wim Niesthoven toen bekend.
Volgens Anna Niesthoven is hij op zondag
morgen 10 september door het standge
recht ter dood veroordeeld. Hij werd over
gebracht naar de Bomvrije Kazerne in Vlis
singen en zijn vrouw kreeg toestemming
daar een kleine twintig minuten met hem
te spreken. Zijn kinderen en een broer
werden niet toegelaten.
Ook op Noord-Beveland werd naar Radio
Oranje geluisterd. De opwinding onder de
bevolking nam toe en velen staken de vlag
uit omdat zij dachten dat zij waren bevrijd.
De vertegenwoordigers van de Ordedienst
(od) probeerden de gemoederen tot beda
ren te brengen. Een zekere Janus Leijnse
uit Middelburg, bijgenaamd de Spanjool,
wist een aantal jongelui rond zich te verza
melen en besloot naar Kamperland op te
trekken. Markusse van de od vroeg
Andries Dieieman (geb.1908), die hij toe
vallig ontmoette, hen van hun voornemen
af te brengen. Dieieman werd echter door
het enthousiasme van de groep aangesto
ken en ging met hen mee. In Kamperland
werd het veerbootje onklaar gemaakt. In
de middag namen zij vier Duitsers gevan
gen en maakten zich meester van hun
wapens. Twee andere soldaten wisten te
ontkomen en seinden richting Veere. Een
Duits marinescheepje dat poolshoogte
kwam nemen, werd met geweervuur ont
vangen. De Duitsers schoten terug, waar
door twee boerderijen in brand vlogen en
acht paarden in de vlammen omkwamen.
Leijnse en zijn maats trokken zich terug en
namen hun gevangenen mee. Omdat de
Duitsers dreigden met vergelding, liet de
groep zijn gevangenen achter bij de od.
Onder begeleiding van een marechaussee
en een helper zijn de vier Duitsers daarna
