sche gevechten van dit onbetekenende
militaire avontuur sneuvelden.3
Veel van de soldaten die de epidemie
overleefden, bleven ongeneeslijk ziek.
Tijdens de Spaanse oorlogen waarvan de
eerste niet lang daarna uitbrak, waren het
de 'Walcherse' regimenten die altijd als
eerste ziek werden.
val van de koorts en dysenterie. De oor
zaak van deze ziektes was niet bekend.
Sommigen dachten dat besmetting een rol
speelde, maar het merendeel van de
legerartsen bleef bij de al lang bestaande
opvatting dat miasmatische dampen, die
uit rottende organische materie voortkwa
men, de oorzaak van algemene koortsen
Wat was de 'Walcherse koorts'?
De naamgeving van ziekten in het begin
van de negentiende eeuw lijkt thans ondui
delijk en het achteraf vaststellen van kwa
len kan lastig zijn. Koortsen werden over
het algemeen verdeeld in vier basistypen:
tyfus; koorts met tussenpozen; gewoon
voortdurende koorts; soms verminderde
koorts.
Tyfus is de ziekte die wij ook nu nog als
zodanig kennen. Koorts met tussenpozen
was malaria. Gewoon voortdurende koorts
en soms verminderde koorts was waar
schijnlijk een mengsel van besmettelijke
ziektes, inclusief malaria, vlektyfus, terug
De landing van de Erigelse troepen ter hoogte
van Fort Den Haak, 30 juli 1809. (Zeeuws
Archief, Zeeuws Genootschap, Zelandia Illu-
strata deel 111, nr. 295)
waren. Het was dan niet moeilijk zoiets te
geloven met het oog op de lage moerasge
bieden van Walcheren. Er werden behan
delingen uitgevonden om deze 'onzuiver
heden' uit het bloed te verwijderen. De
kenmerkende 'antiphlogistische' kuur
bevatte drugs zoals laxeer- en braakmid
delen, gecombineerd met andere behan
delingen zoals aderlating, bladderen en
blussen met koud water. Alcohol en tabak
