teerdte men door minder bouwgrond blijk baar soepeler bouwvoorschriften. Bodemvondsten Omdat een van de bewoonsters tijdens het aanleggen van een vijvertje veel 'klooster moppen' (groot formaat baksteen) aantrof en zelfs stuitte op stukjes muur, opgetrok ken in diezelfde, eeuwenoude steen, vroe gen we de broers De Nood naar de geschiedenis van de Hoge Wei. Was die drinkput misschien ooit dichtgegooid met puin? Nee, niet dichtgegooid, dus ook geen puin. Het puin zou wijzen op de res tanten van een vroeger landgoed, waarvan de Hoge Wei deel uitmaakte. Niet alleen kloostermoppen werden er gevonden. Een Westkappelse handelaar in sloopmateriaal zei: "Zeeuwse moppen? Die bin oal een gulden." Een andere bewo ner van de Hoge Wei diepte een beeldje op van zeker een halve meter hoog, waar aan het linkerhandje ontbrak. De mevrouw van het vijvertje vond later ook een handje. Een rechterhandje. Twee rechterhandjes? Dan waren er vermoedelijk twee van die beeldjes geweest. Dat paste mooi bij de gedachte aan een oprijlaan. Verder vond zij voc-munten en een vreemd gevormd baksteentje met daarop in bas reliëf een afbeelding met zes figuurtjes. Een oud heidkundige uit Leiden, die voor een lezing in de Zeeuwse Bibliotheek was, werd bij die gelegenheid geraadpleegd over deze vondst. Zijn oordeel: "Het betreft hier een van de haardstenen uit een serie van vijf, gebakken in de zestiende eeuw. De voor stelling illustreert een verhaal uit de apo criefe bijbelboeken over de kuise Suzanna die bij de rechters ter verantwoording werd geroepen." Dat wordt dus zoeken naar de resterende vier steentjes. Onzekerheid In 1996 werd een van de woningen, na ruim een jaar te hebben leeggestaan, opnieuw verhuurd. Tijdens de leegstand werd er in kleine kring druk gespeculeerd over de toekomst van deze woning en dit buurtje. Daarbij werden de volgende drie varianten het meest gehoord: Het haardsteentje met de afbeelding van de kuise Suzanna. (Foto Leo Hollestelle) Variant 1. Het huis zou worden afgebro ken, er zou nieuwbouw komen op die piek. Wethouder Schoenmakers (nu Tweede- Kamerlid) zou zich altijd fel tegen de aan tasting van dit mooie buurtje hebben ver zet. Maar ja, hij is nu weg uit Middelburg... Variant 2. Het huis zou worden verkocht. De verkoop werd echter bemoeilijkt door het gegeven dat het op erfpachtgrond stond. De gemeente Middelburg is eige naar van de grond. Variant 3. Het huis zou voor slechts vier jaar verhuurd worden. De woningen zou den door de hoge onderhoudskosten allang niet meer rendabel zijn. Ook al wordt er elk jaar wel iets aan de huizen opgeknapt, sloop en nieuwbouw lagen op de loer. In 1998 reageerde de heer Van der Lin den, rayonmanager van Woningbouwver eniging Middelburg, op die geruchten als

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2000 | | pagina 31