kocht aan R. Ras. Deze breidde de banket
zaak uit met een lunchroom, waar ik heel
wat keertjes heb genoten van heerlijke
Wiener melange-koffie met veel slagroom
en een zalige Bossche bol. Helaas is deze
lunchroom ruim vijf jaar geleden gesloten
en ik dacht dat hiermee de beide profeten
broodbakkers geschiedenis waren gewor
den. Tot ik binnenliep bij bakkerij Rotte in
de Gravenstraat en ontdekte dat daar nog
steeds profetenbrood wordt verkocht. Ik
had het geluk er eentje te mogen proeven.
Het is een ruitvormig, gesuikerd roombo-
terkoekje. Zeker niet taai en evenmin
droog. Echt een Zeeuwse lekkernij."
Rest nog de verklaring van de naam profe
tenbrood, waar ook bakker Rotte zo
benieuwd naar is. Wie laat het De Wete
weten?
In het artikel over de banketbakker Pape-
gaaij schrijft de heer Van Santen ook over
de zaak van diens jongste zoon Cornelis in
Vlissingen.
HansTuynman uit Middelburg schreef hier
op een reactie: "Ik ben geboren in 1932 te
Vlissingen, Nieuwendijk nummer 27, en
heb daar tot ver na de Tweede Wereldoor
log gewoond. Mijn ouders hadden daar
een kruidenierswinkel. Wanneer er in ons
gezin iemand jarig was of er lag een chris
telijke feestdag in het verschiet, dan wer
den er bij Papegaaij op nummer 7 in onze
straat 'moccabonen' besteld. Dat waren
heerlijke gebakjes van ongeveer een deci
meter lengte, die de vorm van een boon
hadden. De moccabonen werden dan vlak
voor of op de feestdag bezorgd en verdwe
nen bij ons in de koelvitrine, totdat het
smullen geblazen was. Dat is zo gebleven
tot mei 1940. Mijn moeder was op 10 mei
jarig en ik weet niet meer wat er die dag
met de moccabonen is gebeurd. Wij heb
ben ze toen, wegens de algehele, grote
verwarring, zeker niet opgegeten.
In de vroege ochtend van 12 mei, Eerste
Pinksterdag, vond (waarschijnlijk) in de
Vissershaven een hevige ontploffing plaats
waardoor bijna alle, voornamelijk winkel
panden aan de Nieuwendijk enorme scha-
Links het bij het bombardement op Vlissingen
van 20/21 september 1940 beschadigde winkel
pand van Papegaaij op de Nieuwendijk.
de opliepen. De etalages werden korte tijd
later (voorlopig) met planken dichtgetim
merd en dat was ook het geval bij de win
kel van Papegaaij. Nadat ons gezin, na de
door de Duitsers gedwongen evacuatie,
eind mei in Vlissingen was teruggekeerd,
bleef de winkel van Papegaaij, voor zover
ik mij kan herinneren, dicht. Wij hebben
toen geen moccabonen meer gegeten,
vooral ook omdat er toen vrijwel niets
meer te vieren viel.
In de nacht van 20 op 21 september 1940
vond een voor die tijd hevig bombarde
ment op Vlissingen plaats, waarbij een
groot aantal Britse bommen op de Nieu
wendijk viel. Opnieuw was de schade aan-
