auto aan en Lein ontmoette de chauffeur van de familie. Dit alles droeg bij tot zijn interesse in auto's. In september 1922 trouwde Lein Blaas met Geertje de Voogd. Het bruiloftsfeest werd met familie en bekenden gevierd in het voor die gelegenheid geheel versierde koetshuis van Toorenvliedt. Het paar ging wonen in de Rozenstraat, de tegenwoordi ge Prins Mauritsstraat. In de zomer van 1924 werd hun zoon Evert geboren. Lein en zijn collega Willem Caljouw namen het bedrijf van Wijtenburg over en richtten de firma Eerste Zeeuwsche Autogarage Cal jouw op. De kleinkinderen van tuinbaas Blaas speelden vaak bij hun grootouders, 's Win ters werden er niet alleen spelletjes gedaan, zoals dammen en 'pot en bure', maar er werd ook op de vijver geschaatst. Ook mochten de kleinkinderen helpen in de tuin of bij het schoffelen van de paden. Een evenement was de controle van de brandspuit. Toorenvliedt had een eigen blusvoertuig, een houten onderstel op vier houten wieltjes met daarop een flinke zin ken kuip met een dubbele pomp. In 1923 bedroeg het jaarsalaris van tuin baas Blaas 780 gulden. Er hoefde geen huur voor de woning te worden betaald en groenten, fruit en dergelijke werden uit de moestuin gehaald. Tevens werd door de familie en later door de NV pensioenpre mie betaald, zodat het echtpaar Blaas vanaf 1934 van een klein pensioen kon genieten. De toenmalige vaste tuinknecht Ko Lorier verdiende in 1923 een jaarsalaris van 624,-. Als er veel werk was, werd vaak een losse kracht ingehuurd. Voor de exploitatie van de buitenplaats waren niet alleen de opbrengsten van groenten en fruit belangrijk. De grote gazons werden in de zomer gemaaid en het hooi werd verkocht. Er werd gesnoeid en de takken werden bijeengebonden tot musters, die de bakker kocht om de oven mee te stoken. In het najaar werden alle afgevallen bladeren verzameld. De blade ren uit het hele park werden naast de tuin manswoning gestort en bewaard tot alles tot mooie zwarte aarde was geworden. Deze aarde werd verkocht. Bij zijn pensionering begin 1934 ontving Evert Blaas van de families Schorer en Huizinga een zilveren inktstel en werd hem de eremedaille in brons, behorend bij de Orde van Oranje-Nassau toegekend. Het echtpaar Blaas heeft na de oorlog de ravage gezien die de bezetter en de inun datie hadden aangericht. Een levenswerk was verwoest. In de PZC van november 1951 is in een artikel van een boomplant- dag op Toorenvliedt het volgende te lezen: "Een aardig moment was toen de 83-jarige heer Blaas, die vele jaren tuinman op Too renvliedt is geweest, zelf ook nog een boompje plantte in de grond, die hij altijd met zoveel liefde en toewijding heeft bewerkt." Op het knipsel stond een aante kening waarin opa Blaas uiting gaf aan zijn spijt dat hij alleen, en niet samen met Ko Lorier die toch ook vele jaren zijn beste krachten had gegeven, een boompje had kunnen planten. Opoe Blaas overleed op 29 november 1950 op 88-jarige leeftijd in haar huisje aan de Koudekerkseweg 135. Tuinbaas Evert Blaas overleed op 28 december 1964 op de hoge leeftijd van 96 jaar in Der Boede. In de crisistijd ging het de garage van Lein Blaas niet voor de wind. Na het bombarde ment op Middelburg op 17 mei 1940 bleef van de garage en het woonhuis slechts

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2000 | | pagina 44