aan. Zij hielden zich bezig met zielszorg in
de parochie Vrouwenpolder, het kopiëren,
verluchtigen en inbinden van boekwerken
en ontginning en inpoldering van land. De
monniken zijn gebleven tot 1552. Toen
waren de schulden zo hoog opgelopen dat
het onverantwoord werd in het klooster te
blijven wonen. De laatste drie bewoners
werd door Maximiliaan van Bourgondië
een lijfrente aangeboden, zodat zij verder
konden leven. Zij traden toe tot het Onze-
Lieve-Vrouweklooster De Berg Sion, gele
gen tussen Delft en Rijswijk.
De omtrek en indeling van het klooster,
gelegen achter de hervormde kerk, is door
het opmetselen van de contouren nog dui
delijk zichtbaar.
Na deze periode van voorspoed bracht de
tweede helft van de zestiende eeuw veel
rampspoed. In 1555 was er een dijkdoor
braak ten noorden van Vrouwenpolder, in
1558 ontstond grote armoede na een
dorpsbrand, en in 1571 toog een bende
woestelingen uit Veere naar Vrouwenpol
der om er opruiming te houden onder 'alle
paapsche bijgelovigheden'. De dorpskerk
werd verwoest en verbrand en werd 'de
prooi van baldadige krijgers'. Het jaar daar
na, in 1572, werd tijdens de opstand tegen
Spanje het gehele dorp met de kapel
geplunderd en verwoest door krijgsvolk,
dat onder leiding van Mondragon was
geland bij Breezand.
Omstreeks 1574 werd begonnen met de
wederopbouw van het dorp. De kerk was
verwoest en de calvinisten bouwden een
klein houten kerkje dat in 1591 omwoei. Er
werd toen een boerenschuur als kerkge
bouw ingericht. In 1580 telde Vrouwenpol
der slechts 28 huizen. Verschillende
rooms-katholieke gelovigen zijn in die tijd
gevlucht. Vrouwenpolder werd een zelf
standige protestantse gemeente. In 1622
werd begonnen met de herbouw van de
verwoeste kerk.
Rondom de kerk bevinden zich onder de
grond nog allerlei stukken van funderingen
van de bedevaartskapel. Een deel van de
funderingen is opgegraven, min of meer
geconserveerd en is te bezichtigen bij de
kerk. Ook is bij de restauratie van 1955
gebleken dat bij eerdere restauraties mate
riaal van de verwoeste kerk opnieuw is
toegepast. Deze laatste restauratie was
mogelijk dankzij jarenlang sparen en hulp
en steun van anderen: Monumentenzorg,
provincie en gemeente, badgasten en de
Vrije Jeugdkerkkampen. In 1983 werd de
consistorie, voor een deel met eigen men
sen, uitgebreid en vernieuwd.
De ligging van Vrouwenpolder aan het
Veersegat was van strategisch belang. In
1588 werd het fort Den Haak gebouwd,
dat tijdens de inval van de Engelsen in
1809 werd verwoest.
Vrouwenpolder is niet groot. Het is een
echt dijkdorp. In 1832 telde het dorp
slechts 103 huizen. In 1846 waren er 370
inwoners, verdeeld over 55 huizen. Het
grondgebied strekte zich in 1667 uit vanaf
Oranjezon tot oostelijk van Veere. Opmer
kelijk is dat in 1850 de burgemeester van
Vrouwenpolder op Wulpenburg woonde,
een buitenplaats ten oosten van Veere. Op
70-jarige leeftijd vroeg hij ontslag omdat hij
mede door de toestand van de wegen niet
meer goed in staat was om naar Vrouwen
polder te komen.
De inwoners vonden een eenvoudig
bestaan in de landbouw en veeteelt. De
crisis in de jaren dertig ging ook aan Vrou
wenpolder niet voorbij. Op initiatief van de
plaatselijke predikant werd in 1932 de VVV
opgericht. Een nieuw soort pelgrims
