die gehuwd was met Adriana Pierens,
dochter van Abraham Pierens, handelaar
in brandstoffen en levensmiddelen. Zoon
Jan Pierens ging bij zijn zwager Van Dis in
het bedrijf werken. Aanvankelijk woonde
Van Dis in de Hobeinstraat. Het bedrijf was
gevestigd in een pakhuis aan de toenmali
ge Waalsekerkstraat. De paarden werden
ia
gehuurd van het slepersbedrijf Duyvekot,
ook in de Waalsekerkstraat. Tot de klanten
behoorden vermoedelijk ook Belgische en
Nederlandse zeeloodsen (die regelmatig
overgeplaatst werden tussen Antwerpen
en Vlissingen), marinepersoneel en koop-
vaardijofficieren die vanuit Vlissingen in
West- of Oost-lndië werden gedetacheerd.
De glazenwasserij en de schoonmaakwer
ken vormden waarschijnlijk het hoofdbe
drijf, het verhuizen was een nevenbedrijf.
Hoewel Van Dis over een voor die tijd
moderne spoortapissière beschikte, gingen
de zaken niet goed. In 1908 nam Jan Pie
rens de glazenwasserij en het schoon
maakbedrijf van zijn zwager over. In 1912
ging Van Dis failliet en nam J. Pierens ook
het verhuisbedrijf over. Hij beschikte hier
voor echter niet over een door paarden
getrokken tapissière, maar alleen over een
meubelhandkar. Vanaf dezelfde tijd dreef
de broer van een ex-knecht van Van Dis,
P.J.A. Bleijenberg, een concurrerend gla-
Beladingsschema voor de spoortapissière van
het verhuisbedrijf Pierens. In de 'spiegelbak'
onder de vloer van de wagen werd het glaswerk
geborgen, verpakt in teilen en emmers. De
planten werden verpakt in teilen en emmers
onder de tafel gezet. (Foto Nederlands Open
luchtmuseum, Arnhem)
zenwassers-, schoonmaak- en verhuisbe
drijf in Vlissingen tot zijn overlijden in 1962.
Tussen 1911 en 1930 werd het glazenwas
sen en schoonmaken van de gemeentelij
ke gebouwen per openbare aanbesteding
afwisselend gegund aan Bleijenberg en
Pierens.
SCF/BMAK BeLAVöN TAP/SS/é&S