Maandag 23 oktober 1944, een grijze
regenachtige herfstdag, vioog Brian
O'Connell (bijgenaamd Snowy, vanwege
de besneeuwde bergtoppen in zijn geboor
testreek) als navigator van Lancaster-bom
menwerper Mark I NF 977 (codeletters JO
'G') van het 463e (Australische) eskader
naar Walcheren om daar, met een lucht
vloot van 112 bommenwerpers met jager
escorte, de Duitse geschutsopstellingen
ten oosten van de Buitenhaven van Vlissin-
gen te bombarderen. Deze zware kanon
nen vormden een ernstige bedreiging voor
de geallieerde opmars in westelijk
Zeeuws-Vlaanderen en voor de op handen
zijnde landingspoging in Vlissingen en
moesten daarom zo spoedig mogelijk wor
den uitgeschakeld.
Brian vertelt: "De aanval was vanwege het
bar slechte weer al twee keer afgelast,
maar uiteindelijk werd besloten toch maar
te gaan. Wij zouden van een hoogte van
vierduizend voet bombarderen. Vlak voor
de kust (van Walcheren) kwamen we uit de
wolken te voorschijn en nadat wij onze
koers voor de aanvalsvlucht hadden
bepaald, vlogen wij op ons doel af. Ons
vliegtuig was het derde in de rij van bom
menwerpers en wij zagen dat de twee
machines voor ons door licht afweerge
schut werden geraakt. Met de bomdeuren
geopend werden wij korte tijd later ge
raakt, waardoor de binnenste stuurboord
De sluizen en het station te Vlissingen na het
bombardement van 23 oktober 1944. (Foto
Imperial War Museum Londen, collectie H.
Tuynman)
motor en een van de twee aan de bak
boordzijde niet meer werkten. Wij werden
ook in de neus getroffen en er brak brand
uit in mijn navigator-compartimentje terwijl
de boordwerktuigkundige naast mij dode
lijk gewond was geraakt. Wegens een
mankement in het afwerpmechanisme kon
den wij onze bommen niet lossen en onze
Lancaster raakte onbestuurbaar. Cy
Borsht, de piloot van ons vliegtuig, gaf
daarop bevel het vliegtuig te verlaten, wat
ik korte tijd later via het voorste ontsnap
pingsluik deed. De boordwerktuigkundige
Eric Leigh was volgens mij aan zijn ver
wondingen overleden en ik zag geen kans
nog iets voor hem te doen. Wij allen spron
gen zo vlug als dat in de benarde omstan
digheden mogelijk was uit het vliegtuig,
want wij waren inmiddels tot een hoogte
van ongeveer duizend voet gezakt."
Toeschouwers
Op Ritthem en op tal van andere plaatsen
in de omgeving had men de luchtaanval,
die ongeveer vijftien minuten duurde, met
argusogen gevolgd. De bevolking van het
dorp bestond uit circa honderdzestig men
sen die bijna allen onder de kerktoren het