Voor 't eerst
naar de kerk
Een herinnering uit 1913
ting Vlissingen tijdens de Belgische
Opstand in de jaren 1830-1831.
J. Kaljouw
Geraadpleegde bronnen
Zeeuws Archief:
- Archief Provinciaal Bestuur 1813-1850
inv.nrs. 415-440, 2784 en 2785.
- Archief Eerstaanwezend Ingenieur, inv.nrs.
17 en 182.
- Archief Opperbevelhebber Vlissingen,
inv.nrs. 9, 13-15,17, 20, 24, 26, 29-32, 34, 36-
38 en 42.
- Middelburgsche Courant, augustus 1830 t/m
maart 1833.
Literatuur:
- Johan P. Nater, 'De tiendaagse veldtocht: De
Belgische Opstand 1830-1831', Haarlem 1980.
-]. de Hullu, 'Kort verhaal van de krijgsbedrij
ven West-Zeeuwsch-Vlaanderen in de jaren
1830 en 1831', Middelburg 1936.
Er werd mij beloofd dat ik mee naar de
kerk mocht. Ik zal zowat vijfeneenhalf jaar
geweest zijn en het duurde niet meer zo
lang dat ik naar school zou moeten.
Alles werd zo zachtjes aan voorbereid. De
keuzen (rokken) werden gewisseld voor
broek en buis. In mijn tijd werden de jon
gens gekleed in een jurkje, net als de
meisjes. Je zag geen verschil, maar er
schenen voordelen aan verbonden te zijn.
Zo moest Jan de Rijke, de kleermaker van
Gapinge, een gloednieuwe pilobroek voor
me maken. Een buis en vest had mijn
moeder nog over van mijn oudere broer.
Daar was hij uitgegroeid.
Nu nog een nieuwe pet en ik kon mee
naar de kerk. De pet kreeg ik, zoals de
Westkappelaars dragen, maar bij mij
moest hij wel recht op mijn hoofd. De
Westkappelaars zetten de pet scheef, met
de klep opzij als herkenningsteken.
Met de wagen
Zo brak de zondag aan dat ik mee mocht
naar de kerk. Ik werd in mijn nieuwe pilo-
pak gestoken. Het was alsof ik een harnas
aanhad. Het zat geweldig onwennig en ik
miste mijn jurkje. Maar ik deed mijn best
want het was een hele belevenis voor mij
om mee te mogen.
We reden er met de verenwagen naartoe.
Mijn vader had 's morgens het paard al
gekamd en geborsteld, de verenwagen uit
het wagenhuis gereedgezet en een bos
klaver onder de verenwagen gebonden,
want onder de preek moest het paard
eten. Mijn vader en broer zaten op de
voorste bank van de wagen, mijn moeder
