Nieuwe uitgaven
'k heleze
Walcheren gefotografeerd
Wat een prachtige foto's!
Ruben Oreel is erin geslaagd een buiten
gewoon mooi sfeerplaatje te schetsen van
het eiland door de seizoenen heen. Alleen
al de voorplaat is geweldig: mensen die
uitrusten van het harde werk in de volle
zon. Wie denkt dat Walcheren enkel nog is
overgeleverd aan de toeristen, komt met
dit boek bedrogen uit. Natuurlijk zijn er de
vele foto's van stranden, markten, festivals,
fiets- en wandeltochten, maar het gaat ten
slotte - zo luidt de ondertitel ook - om de
dorpen onder de duinen. Dat heeft Ruben
Oreel breed opgevat, want tenslotte kun je
zo ongeveer van elk punt op Walcheren
wel ergens een duin ontwaren. Hij is ech
ter niet helemaal het 'binnenland' ingedo
ken. Wat me ook erg bevalt aan het boek
zijn de opsommingen. Zo staan er drie
foto's onder elkaar (paginanummers ont
breken, maar die zijn ook niet nodig bij
zo'n boek) van vogelverschrikkers. Sommi
ge pagina's zijn gevuld met foto's van
bordjes die bij boerderijen staan om de
klant te verlokken de eigen producten te
kopen. Paaltjes van toegangshekken staan
scheef naast elkaar. Er is een pagina vol
gewassen en bloemen. Ook de portretten
van Ruben Oreel zijn vaak treffend. Een
enkele keer komt een persoon paginavul-
lend beter tot zijn recht en dan is daar ook
voor gekozen. En voor mensen uit Walche
ren is het zoeken naar bekenden. Tot mijn
eigen verbazing staat ome Piet erin, de
oom van mijn echtgenote, die nog steeds,
al in de zeventig, het land, zfjn land,
opgaat om er te werken. Een fraaie foto,
zoals hij daar aan het wieden is tussen het
graan. Ruben Oreel heeft ook oog voor
ogenschijnlijk onbelangrijke details. Een
volstrekt versleten met klimop overwoeker
de fiets met twee bordjes erop: vakantie
woning te huur. Een doorkijkje in een
schuur vol hooi. Ook mooi zijn de twee
dozen met eieren die in een krat langs de
weg staan. Je kunt er een rijksdaalder
naast leggen en de eieren zijn voor jou.
Wat een vertrouwen! Een enkele keer kom
je foto's tegen die een fotograaf evengoed
honderd jaar geleden had kunnen maken.
Zo is er een foto van een boer die bonen
op een ruiter schikt, met daarna een foto
van een machtige berg bieten naast een
oude schuur. En wat ik ook een bijzonder
fraaie foto vind is de allerlaatste: Westka-
pelle in de sneeuw. Er ligt al niet vaak
sneeuw in Westkapelle en erg fotogeniek
is het dorp sinds de wederopbouw niet
(neemt u mij niet kwalijk; ik heb dat van
een echte Westkappelse), maar deze foto
is werkelijk uniek, alsof je een Alpenstadje
ziet. Een zomerse foto met catamarans en
kleurige strandhuisjes is ook prachtig.
U merkt het: over dit boek kan ik alleen
maar lyrisch zijn. Ruben Oreel heeft Wal
cheren geportretteerd zoals hij het ziet of
wil zien.
Robbert Jan Swiers
Ruben Oreel, 'Walcheren. De dorpen
onder de duinen', uitgeverij ADZ Vlissingen
2001, ca. 120 pagina's, 15,95.
