Padjes
Mevrouw W. Steenaard-Hardon uit Middel
burg reageerde op het artikel van de heer
J. Kaljouw in De Wete van januari jl. over
de oude padjes op Walcheren.
"Als kind woonde ik op de Veerseweg in
Middelburg. Het was de gewoonte dat ik
met mijn vader en zusje op zondagmiddag
ging wandelen. Vaak voerden onze tocht
jes door de 'weitjes'. De route begon op de
Veerseweg tussen de huisnummers 153
en 155, het zogenaamde Padje van
Wigard. Dit padje werd door ons genoemd
naar de familie van die naam die op num
mer 153 woonde. Aan het eind moesten
we kiezen: óf linksaf, langs het hof van
Polderman, óf rechtdoor richting Nadorst.
Richting Nieuw-Middelburg bezorgde me
altijd enige angst omdat boer Polderman
niet als kindvriendelijk te boek stond. Hij
wilde niet dat je in zijn weiland liep en hij
dreigde dan met een stok. Het stukje tus
sen deze boerderij en Nieuw-Middelburg
heette het Chocoladepadje. Na de inunda
tie van 1944 heeft het nog bestaan maar
het is verdwenen met de nieuwbouw aan
de Nassaulaan en andere wijken. Ik herin
ner me nog goed hoe je in het heldere
water van de sloot de stekelbaarsjes zag
en hoe modderig het in de winter was.
Ging onze tocht in de richting Nadorst en
het Baayenompad, dan liepen we door de
padweitjes. Een mooi stukje uitgemoerd,
hobbelig terrein waar veel meidoorns bloei
den en in het vroege voorjaar de eerste
pinksterbloemen. In de winter was daar
een grote plas, waar je vlug op kon leren
schaatsen. Volgens mij is er ook een ver
lengstuk geweest van het Padje van
Wigard, richting Oude Veerseweg en wel
licht richting Kleverskerke.
Ach, als je dan het bord ziet staan: 'Hier
komt de mooiste wijk van Middelburg', dan
weet ik dat de bedenkers van deze slogan
nooit de zoete lucht van de meidoorns
geroken hebben die daar was toen ik aan
de hand van mijn vader wandelde en bloe
men plukte voor mijn moeder. En ook niet
de kou en tintelende handen op die bevro
ren plas, waar je kon leren schaatsen. Of
de zalige spanning als boer Polderman
met zijn stok kwam aanlopen.
Dit is alles is nu verdwenen. Daarvoor in
de plaats zijn straten gekomen, vol gepar
keerde auto's. Jammer!"
Belgische Opstand
De heer A.A. Noest uit Haarlem reageerde
op het eerste artikel over Walcheren
tijdens de Belgische Opstand in De Wete
van juli vorig jaar (30ste jaargang, nr. 3),
geschreven door J. Kaljouw. De reactie van
de heer Noest betreft de prent waarop het
vertrek van twee compagnieën van de
mobiele schutterij op 1 december 1830 uit
Middelburg is afgebeeld (pagina 19).
"De eerste compagnie vertrok met de
stoomboot Prinses Marianne, een stoom
boot van de in 1825 opgerichte vaste
dienst Middelburg-Rotterdam, naar Zierik-
zee. De tweede compagnie ging met een
door de Prinses Marianne op sleeptouw
genomen beurtschip naar Goes. Zij moes
ten Schouwen en Zuid-Beveland bescher
men tegen mogelijke aanvallen van de
opstandige Belgen. Ook het beurtschip is
op de afbeelding duidelijk zichtbaar.
De stemming aan boord was opperbest.
Een wijnkopershuis uit Middelburg had
voor drie ankers (circa 111 liter) rode wijn
gezorgd en het stadsbestuur had daar nog
wat proviand aan toegevoegd.
Hoe het deze schutters is vergaan, is niet
