maar zonder helm en wapens, want ze beseften dat de Britten die nu bij Breskens en omgeving lagen, met hun kijkers wel duidelijk konden waarnemen dat er Duit sers uit Vlissingen het water opgingen. Hopelijk begrepen ze daar aan de over kant dat 'Jerry' niet bezig was een aanval op touw te zetten maar een mens, een van hen nog wel, te gaan redden. Drenkeling "Daar het badstrand vrijwel geheel vol stond met anti-landingsobstakels, was dat niet te gebruiken en moesten wij via de glooiing van de boulevard, vlak bij ons geschut, waar we reeds eerder een paadje door het prikkeldraad hadden gemaakt om bij de rubberboot te komen, omlaag klaute ren. Er was niet veel plaats in de boot en zo snel we konden, peddelden we tegen het opkomende water in naar de plek waar we het 'object' hadden zien drijven, voordat het wellicht te laat was. Korte tijd later zagen we dat het 'ding' inderdaad een per soon in een zwemvest was, die echter bewusteloos bleek te zijn. We tilden hem zo voorzichtig mogelijk in de boot en begonnen aan de weg terug. Dat ging gemakkelijker omdat we nu de stroom mee hadden. Toen we bij ons geschut terug waren, stonden daar enkele officieren. We sjouwden de loodzware tommy tegen de glooiing omhoog en tilden hem daar hoog op, zodat de mannen op de boulevard hem konden overnemen. Toen ik uiteindelijk ook begane grond onder mijn voeten had, waren de officieren met 'onze' drenkeling in de richting van het Wehrmachtsheim [het Strandhotel] verdwenen en ik kreeg hem niet meer te zien. Later vertelde een van mijn kameraden me dat de man nog altijd bewusteloos was, zodat onze red dingspoging misschien wel vergeefs was geweest, en dat het om een Australische vliegerofficier ging." John Dack - want hij was het - kwam pas enkele uren later tot bewustzijn, waar schijnlijk in een bed in de ziekenzaal van hotel Britannia, het plaatselijke Duitse hoofdkwartier. "Voor u is de oorlog nu wel Foto van Hans Bannick, gemaakt in 1939. voorbij," zei een blonde hospik grijnzend tegen de piloot toen deze bijkwam. Meteen daarna viel hij doodmoe in een diepe slaap. De volgende morgen bracht men Dack in een wagentje met een paard naar een huis, waar hij enkele andere gevangenge nomen vliegers ontmoette. Daarna werd

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2002 | | pagina 7