we, rechte weg op een heel ander deel van Arnestein; is dat misschien om je op een dwaalspoor te brengen? Zit achter dit verdwijnen soms een com plot? Je herinnert je dat je kort geleden werd geattendeerd op een andere verdwij ning, van een met gras begroeid baantje dat ongeveer halverwege Middelburg en Het baantje naar hof Krooneveld langs de Veer- seweg: verdwenen. (Detail uit de Grote Provin cie Atlas Zeeland, 1990, pag. 46) Zanddijk vanaf de Veerseweg op het hof Krooneveld aanliep. Een damhek sloot het aan de kant van de Veerseweg af. Het was zoals een echte 'ofbaene kaarsrecht en dat betekent meestal: gemaakt. Het wekte de indruk de oprijlaan te zijn geweest naar een vroegere buitenplaats, maar misschien had het ook wel een minder glorieus verle den. Het komt in elk geval al voor op de stafkaart van 1856-1858. Al met al dus een baantje van om en nabij de honderdvijftig jaar oud. Sinds het voorbije najaar is het weg; geëgaliseerd, gescheurd en in een grote lap bouwland opgenomen. Alleen het damhek is gebleven. Voor hoelang? Dan vermoed je: dit is geen complot, nee er moet een systeem achter schuilen. Want je weet ineens van nog een derde verdwijning, ook weer spoorloos, zonder ruchtbaarheid, zonder actievoerders, zon der protest. Als je vanuit Middelburg de Breeweg nam, dan kon je vlak voor de Braamweg via een onverhard wegeling bij een boerderij komen. Op de kaart met vooroorlogse veldnamen heet het de Baene nae Ko Simonse. Via het erf van die boerderij kwam je vervolgens - binnendoor dus - uit op de Meinersweg, recht tegen- De 'Baene nae Ko Simonse' is verleden tijd: verdwenen. (Detail uit de Grote Provincie Atlas Zeeland, 1990, pag. 45) over de Berg van Potter. Ook dit wegeling was oeroud. Het volgde naadloos de con touren van een lage, smalle kreekbedding. Maar het is wel verdwenen, dichtgescho ven en getrokken bij het aangrenzende land. Vorig jaar of het jaar daarvoor geruis loos als erfgoed verduisterd. Je kunt de boerderij nu benaderen via de Meinersweg en via een nieuw aangelegde oprit vanaf de Breeweg. En de berg? Die ligt er nog... Dit gebeurt dus, dit kan, dit mag anno 2002 kennelijk in een zich beschaafd noemende provincie. Verduistering van erfgoed, van cultuurhistorie bovenal, van natuurhistorie toch ook. Onherstelbaar en onvervang baar, want een eventueel nieuw wegeling is beslist niet hetzelfde als een oud. Hoe valt dit verlies bijvoorbeeld te rijmen

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2002 | | pagina 19