werd slechts onderbroken door de kleine vlekjes zonlicht die door het dichte gebla derte wisten heen te dringen." "Sommige Noordzeeloodsen die uit Vlissin- gen kwamen, merkten op dat als we toch bepaalde types mensen fotografeerden, we dan het beste de loodsen zelf konden nemen. Wij vonden echter dat die veel te naast elkaar te krijgen." "Na dit opwindende vermaak luisterden we naar twee of drie zangers die op een podi um een paar deuntjes stonden te zingen. Helaas was het publiek slechts matig geïn teresseerd. De boerenkinkels zelf maakten zoveel lawaai dat ze niets hoorden van het gezang van de zangers." veel op Engelsen leken. Deze loodsen die in dienst van de overheid op de Noordzee voeren en waarvan we er later in Vlissin- gen veel zagen, zijn geweldige kerels, gehuld in het blauw, verlucht met goud." "Een ander vermaak op de kermis was het 'ontbijtkoek snijden', hetgeen een paar van ons probeerden. Lange, dunne plakjes ont bijtkoek worden op een houten blok gelegd en de bedoeling was dat deze koek in de lengte in tweeën gesneden werd met zo min mogelijk sneden van de bijl. Ik veron derstel dat de verliezer betaalt. Het is lang niet zo gemakkelijk om de sneden netjes Op weg naar de kermis. "Onder de bomen, in een rustiger gedeelte bij de kerk, stonden veel tafeltjes en stoe len opgesteld. Hier verzamelden de oudere mensen zich, met de meisjes onder hun vleugels en pimpelden er lustig op los. Een paar van ons gingen een slijterij binnen, waar sommige lui zowel Venus als Bacchus aanbaden, op een volmaakt onschuldige maar niet te beschrijven manier." "De 'jolijt' van de kermis werd voor ons gro tendeels goedgemaakt door het observe-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2002 | | pagina 31