ren van de primitieve manieren en gewoonten van de plaatselijke bevolking. Hoewel deze natuurlijk en onschuldig waren en duidelijk binnen de grenzen van hun eigen normen vielen, waren deze niet te beschrijven. Ik kan volstaan met te zeg gen dat wanneer je alle realistische schil derijen van de oude Nederlandse mees- landelijke kermis gaan, als daartoe de mogelijkheid bestaat. Ik zeg met nadruk een landelijke kermis, want de kermissen in de grote steden worden te veel geregeld volgens de wetten van de stad. In een dorpje zie je de plaatselijke bevolking op zuivere en eenvoudige wijze genieten van de lichamelijke geneugten. De tijdstippen Ringrijden. ters over het boerenleven verzamelt, deze hier op de kermis in de lommerrijke straten van Souburg terug te vinden zijn." "Nadat al mijn platen op waren en ik mijn camera opgeborgen had, konden we over de kermis lopen zonder al te veel aan dacht te trekken. We neigden ertoe te zeg gen dat dit de meest interessante dag van onze tocht was. In één uur zagen we meer van de Nederlandse boer dan tijdens de rest van onze reis. ledereen die door Nederland vaart of reist moet naar een waarop een kermis gehouden wordt, staan altijd genoteerd in de plaatselijke almanak." "We hoorden dat de kermis 's avonds levendiger was, maar we gaven er de voor keur aan om weg te gaan op het moment dat de kermis nog idyllisch was. Er kwam al een stroom voorzichtige ouders terug over de brug met hun dochters in de wagens achter hen." "We zagen slechts twee bedelaars: de een was blind en de ander wendde voor een manke zeeman te zijn en had een groot model van een oorlogsschip op het gras naast zich staan. Nadat we met enige

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2002 | | pagina 32