lokatie in de Wilhelminapolderzoals afgebeeld
op de kadastrale kaart van de gemeente Arne-
muiden, sectie E, uit 1818. De Wilhelminapol
der is slechts 16 hectare groot, ligt aan de zvest-
zijde van de jachthaven Oranjeplaat en is in
1792 ontstaan door bedijking van restanten
van de in 1675 verloren gegane Nieuwe Oran
jepolder en van schorren aan de zuidoostzijde
van de (Oude) Oranjepolder. Door uitgraving
van het Arnemuidsche Gat werd grond verkre
gen en met die grond werd een dijk aangelegd
waardoor de Wilhelminapolder ontstond,
genoemd naar de gemalin van prins Willem V,
Wilhelmina van Pruisen. (Zeeuws Archief,
Kadasterplans, cat.nr. 76)
doordat de paarden, die uit voorzorg uit de
stallen gejaagd waren, ze opengelopen
hadden. Ze waren misschien door de ont
stane paniek wat overhaast en onzorgvul
dig afgesloten. Van de zijde van de heer
De Bruijn was er niets dan lof en tevreden
heid. Hij had zijn mannen als waardering
zelfs een 'buitengewone beloning' toege
kend. De gouverneur was blijkbaar minder
tevreden en wilde het naadje van de kous
weten. Hij paste, zoals het hoort, hoor en
wederhoor toe en stuurde het verslag (of
een kopie daarvan) naar Jacobze in Veere
met het verzoek om zijn "bedenkingen"
erover te geven. Deze voldeed hieraan; na
zijn manschappen nogmaals gehoord te
hebben, kwam Jacobze tot de conclusie
dat hun verklaringen op waarheid berust
ten. Ze hadden in die nacht het complex
totaal onbewaakt aangetroffen, en dan nog
wel in zo'n kritieke situatie.
De personen die aan de tocht deelgeno
men hadden, onder anderen Frangois
Richard, veldwachter, Jacobus Bakker,
meester-vleeshouwer, en Jan Foks, metse
laar, wilden dat desgewenst onder ede
bevestigen. Ze waren omstreeks één uur in
de nacht bij de fabriek aangekomen en
toen ze niemand hadden kunnen ontdek
ken, hadden ze op de vensters van het
woonhuis geklopt. Na een tijdje wachten
was toen een zekere David Tange aan de
voordeur verschenen. Op de vraag of er
nog assistentie nodig was, had deze geant
woord dat dat niet hoefde daar men het
magazijn 's middags goed natgehouden
had en er dus geen enkel gevaar dreigde.
De brand was toen nog in volle gang en
terwijl ze daar waren hoorden de mannen
een geweldig gekraak dat veroorzaakt
werd doordat het schip in tweeën brak.
Van enige activiteit van het personeel had
men niets gemerkt: alles was in diepe rust.
Tegenstrijdige verklaringen
Zoals in dergelijke situaties meestal het
geval is, werden er dus tegenstrijdige ver
klaringen afgegeven, en wie moet je dan
geloven? Aan de officiële autoriteiten of
rechters de taak om dat uit te zoeken.
Voor de gouverneur zal het niet eenvoudig
geweest zijn om de ware toedracht te ach
terhalen. Blijkbaar was het verhaal van de
brandweer het meest overtuigend, mis-
