opgeleid om de administratie van een compagnie van 150 a 200 man te voeren, en dat alles tegen een beloning van een gulden per dag. Alles gebeurde nog met de hand; kantoorautomatisering was nog ver weg. Studeren kon je in de kazerne, op een stu dieadres of in het militair tehuis. Na vier maanden werd het korporaalsexamen afgenomen in het militair hospitaal. Daar zaten we aan tafeltjes gebogen over de opgaven, terwijl ernstig kijkende surveillan ten rondliepen. Wie slaagde werd korpo raal, met een soldij van 1,25 per dag. Na het korporaalsexamen vertrok onge veer de helft van de leerlingen. De rest ging door voor sergeant. Discipline - inspecties - tenue De militaire wereld stond in die dagen bol van de discipline. Die stoelde hoofdzakelijk op het Reglement betreffende de Krijgs tuchtwaarvan artikel 2 inhield dat onder geschiktheid de ziel van de militaire dienst was. Elke militair had zich daarnaar te gedragen. Naar mijn mening werd de disci pline bij de COAK minder rigide gehand haafd dan bij de infanterie. Bepaalde regels moest je echter niet overtreden, want dan ging je 'op rapport'. Geregeld werd inspectie op de slaapzalen gehouden, waarbij een officier de ronde deed langs de bedden en kasten. Zo nodig maakte hij rapport op. Onze overtredingen bestonden uit het dra gen van lage schoenen tijdens de wacht in het Waaggebouw of het lopen met de han den in de zakken (straf: zakken dichtnaai en). Ook werden 's avonds in de kantine militairen aangetroffen in bretels of met open jasjes en liepen sommigen na de reveille in pyjama over de binnenplaats naar de wc. Dat alles schaadde het militair aanzien! In de kantine was het af en toe ook een bende: tafelkleedjes lagen schots en scheef, asbakken puilden uit, kranten lagen overal. Meestal werden die zaken op het appèl aan de orde gesteld, waarna de situatie verbeterde. Velddienst - schieten We zaten veel op school. Daarom was velddienst of schieten een welkome afwis seling. Zo nu en dan gingen we met auto's naar Vrouwenpolder waar we in de duinen velddienst hadden: kruipen, tijgersluip gang, dekking zoeken, camouflage enzo voorts. Het tempo lag niet zo hoog als bij de infanterie, want het was aangepast aan de gemiddelde kantoorman. Na afloop lie pen we terug naar Middelburg. Voor het schieten gingen we naar de schietbaan bij de Sloedam. Daar werd een aantal patronen uitgereikt, waarmee op een schijf moest worden geschoten. Vanuit een loopgraaf onder de schijf werden met een aanwijsstok de resultaten aangewe zen. Er golden strenge veiligheidsmaat regelen. Nauwkeurig werd gecontroleerd of er geen patronen in een geweer waren achtergebleven. Marsen - kaartlezen - exercitie De marsvaardigheid werd op peil gehou den door ons vanuit Middelburg over de Nieuwe Vlissingseweg naar Souburg te laten lopen en dan over de Oude Vlissing seweg weer terug naar de kazerne. Ge woonlijk nam dat een halve dag in beslag. Bij een kaartleesoefening werden we eens met oude stafkaarten op pad gestuurd. Daar stond het overzetveer bij Abeele nog op aangegeven. Vrijwel iedereen liep daar

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2002 | | pagina 8