verd. Het is mogelijk dat er binnen de fami
lie problemen waren over de opvolging
doordat zonen en schoonzonen graag als
boer verder wilden. In elk geval is er van
een overdracht aan zoon Kornelis, de vol
gende bewoner, geen sprake.
In de advertentie voor de veiling stond dat
er 17 hectare (43 gemet, 100 roede) in 32
kon blijven varen. De prijs voor de geveilde
grond inclusief kosten kwam op 1.240,-
per hectare. Tien dagen later, op 27 juni,
verkocht Job onderhands aan zijn zoon
Kornelis de hofstede met ruim drie hectare
grond voor 3.790,-, een prijs die nauwe
lijks hoger was dan wat de grond op de
veiling opgebracht had. De gebouwen had-
Deze luchtfoto uit 1952 geeft een goed beeld
van de boerderij. De schuur lijkt wel op een
broedende kip. (Coll. K. Dekker)
percelen ter verkoop aangeboden werd.
Op de publieke veiling werd tien hectare
grond in achttien percelen geveild. Daar
voor waren de grotere percelen gesplitst.
Zo kreeg je meer bieders. Die splitsing had
tot gevolg dat er recht van overpad geves
tigd moest worden om op sommige perce
len te komen. Op die manier ontstond
soms een nieuw wegeling dat je op geen
enkele kaart terugvindt. Bij enkele percelen
moest er ook rekening mee gehouden wor
den dat de eigenaar van het achterliggen
de perceel met zijn schuit door de sloot
den blijkbaar nog steeds geen waarde,
althans, we kunnen het niet opmaken uit
de akte. Er werd in het koopcontract
bepaald dat de koper de zuidelijke kamer
van de hofstede pas op 3 mei 1897 in
gebruik mocht nemen. Een reden daarvoor
zou kunnen zijn dat Job vijftig jaar op de
hofstede wilde volmaken, want die dag valt
precies vijftig jaar na de aanvaarding van
de hofstede op 3 mei 1847. Of Job er ook
echt bleef wonen, is niet duidelijk.
Granen en droge bonen
Aan zijn schoonzoon Pieter Francke ver
kocht Job een arbeiderswoning met 3,8
hectare grond voor hetzelfde bedrag als
Kornelis moest betalen: 3.790,-.