Nieuwe uitgaven 'k heleze Op 26 en 28 april 1848 werden op de boerderij van "de erven van K. Allaart, staande en gelegen onder Bekerke" (Big- gekerke), onder andere publiek aan de meest biedende verkocht: "4.000 groene [geen droge] Essen en Willigen Mutsaards en 700 drooge." In de winter vonden er regelmatig houtver kopingen plaats op de buitenplaatsen. Op 8 januari 1846 vond op de buitenplaats Rhijnsburg, onder Oostkapelle, zo'n verko ping plaats. Er werden onder andere "1.600 drooge Wilgen Mutsaards" verkocht. De buitenplaats Zeeduin en de boerderij Duino onder Oostkapelle boden gezamen lijk op 11 januari 1848 naast kap- en werk- hout, wilgenstammen, spaanders en snoei- ling ook een partij "drooge Mutsaards" te koop aan. Na de Tweede Wereldoorlog veranderde het landschap van Walcheren drastisch. Knotwilgen en meidoornhagen in weiden werden na de inundatie nauwelijks meer aangeplant. Windsingels bij boerderijen zagen er, vergeleken met de toestand voor de inundatie, maar iel uit. Niet alleen landschappelijk veranderde er veel, ook maatschappelijk. De boerin liet het broodbakken over aan de bakker in het dorp. En deze had daarbij geen musters meer nodig omdat zijn oven was gemoder niseerd. 't Liekt wè of ze die paeren musters voere werd gezegd van paarden die erg mager waren. Vandaar dat men zich afvroeg of ze alleen gevoerd werden met snoeihout. Erg voedzaam zal het niet geweest zijn! Frans van den Driest Geraadpleegde bronnen: - J.H. de Stoppelaar, 'Inventaris van het oud archief der stad Middelburg', deel I, derde afde ling, 1874. - Middelburgsche Courant, 24 december 1846, 8 april 1847, 23 december 1847 en 22 april 1848. Beurtschippers Het in november vorig jaar verschenen boek Sturen en turen van A.R. Koppejan maakt duidelijk dat Middelburg tot aan de jaren veertig van de twintigste eeuw een belangrijke functie had als distributiecen trum voor een groot deel van Zeeland. Vierentwintig beurtschippers lagen er op donderdag bijeen aan de Kinderdijk en aan de Rouaansche Kaai. "Velen lagen naast elkaar om over en weer goederen uit te wisselen," vertelt schipperszoon Kees van Duivendijk. Zo bracht een schipper uit Bergen op Zoom zout mee en alle schip pers moesten wel wat zout overnemen voor hun klanten. Cor Leunis voegt er een aantal bladzijden later aan toe dat Terneu- zen feitelijk vanuit Middelburg bevoorraad werd. Wat Middelburg was voor een deel van Zeeland, was Rotterdam voor heel

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2003 | | pagina 47