In 1933 verliet ze Duitsland omdat het
haar daar te benauwd werd vanwege de
politieke ontwikkelingen. Ze vertrok naar
Parijs waar ze les kreeg van Anders Oster-
lind, een bekend landschapsschilder in die
dagen. Ze werd vrijwel meteen lid van
enkele schildersalons in de lichtstad.
Claire Bonebakker groeide op tot een stra-
tweede man, evenals haar eerste man
puissant rijk, die ze in Parijs leerde ken
nen. In 1938, vijf jaar na hun huwelijk,
waren ze alweer gescheiden.
Vlak voor Claire voor de derde keer trouw
de, aan het begin van de Tweede Wereld
oorlog, was ze in Veere gaan wonen. Ze
voelde dat ze in Veere kunstenaar kon zijn
Een Walchers schilderij van Claire Bonebakker,
'Gezicht op Veere', 22 april 1942. Gemengde
techniek op papier, 37 x 55 cm. (Uit 'Zonder
kleur van ik niet leven'pag. 33)
lend mooie jonge vrouw met flair. Ze had
een enorm kleurgevoel, sprak haar talen
vloeiend, was een uitstekend gastvrouw en
kookte verrukkelijk. Bovendien kende ze
veel mensen, en iedereen kende haar. Het
was de combinatie van vrouw-van-de-
wereld en kunstenares, die de mensen
aansprak. Dat gold zeker ook voor haar
en dat wilde ze het liefst. Ze moest in de
oorlog evacueren uit het dijkhuis waar ze
eerst woonde, maar in de zomer van 1945
kwam ze terug. Haar vader kocht in Veere
het vervallen huis In de Coerenblom op de
Kaai. Dat toverde ze met een ongelofelijke
werkkracht en creativiteit om tot een van
de mooiste huizen van Veere.
In 1948 leerde ze de gymnastiekleraar Jan
Koers uit Middelburg kennen, met wie ze
meer dan zes jaar zou gaan samenwonen.
Een huwelijk was niet mogelijk omdat hij
niet kon scheiden. Deze periode was haar