je bij notaris Pieter van de Graft haar tes tament dusdanig wijzigen dat Adriaan na haar overlijden geen cent van haar zou erven. Adriaan daarentegen liet eind november een advertentie in de Middel- burgsche Courant plaatsen met het ver zoek geen geld of goederen voor hem aan zijn vrouw af te geven. Bovendien weiger de hij haar nog langer huishoudgeld te ver strekken en zijn testament veranderde hij in die zin dat alleen zijn enige zoon Willem van hem zou erven. Op een hofstede was het de gewoonte dat de boerin de opbrengst van de eieren mocht hebben om daaruit een deel van haar huishouden te bekostigen. Adriaan begon nu regelmatig de eieren te verstop pen, zodat Maatje haar huishoudgeld node ging missen. Op een keer was ze hierover zo kwaad dat ze met behulp van de schoonmaakster de lessenaar waarin Adri aan de eieren had verstopt, omverwierp. Een andere keer sloeg ze de eieren uit zijn handen toen hij ermee rondliep. Na een maand vluchtte Maatje naar het huis van haar zuster; ze kon de plagerijen van Adriaan niet langer verduren. Escalatie Vol goede voornemens begon Adriaan Polderman het jaar 1861De eerste week al nam hij het besluit om zijn hofstede met inboedel en al te verkopen om zo in één keer van zijn financiële problemen af te zijn. Bovendien hoopte hij dat Maatje door de verhuizing de band met buurman Minderhout zou verbreken. In Vlissingen huurde hij voorlopig voor drie maanden een huis, dat hij direct na de verkoop van de hofstede met zijn vrouw zou betrekken. Om te voorkomen dat Maatje stilletjes spullen uit het huis zou ontvreemden liet hij de sloten zo veranderen dat de ramen en deuren niet meer van binnenuit ge opend konden worden. Op een avond in januari kwam Adriaan in zijn ondergoed de kamer van Maatje bin nen, die zich juist aan het uitkleden was. Hij wilde haar nog wat gezelschap houden, maar daar was ze niet van gediend en ze stuurde hem de kamer uit. Hij begon door het huis te ijsberen en kwam af en toe toch haar kamer binnen. Maatje had intus sen haar toevlucht gezocht onder een tafel. Nadat Adriaan uiteindelijk naar zijn eigen bed was vertrokken, barricadeerde ze met tafels en stoelen de toegang tot haar kamer om hem de toegang te belet ten zodat hij niet alsnog plots voor haar bed zou staan. Zoiets was enkele dagen daarvoor ook al eens gebeurd. Op de vraag van de vrouw van school meester De Ruyter of ze vaak bange dagen had, antwoordde Maatje: "De dagen zijn nog niets, maar de nachten!" Plannen tot echtscheiding Halverwege januari ging Maatje naar nota ris Pieter van de Graft met de vraag een echtscheiding te regelen. Nadat Van de Graft samen met de rechtbank hiervoor de nodige voorbereidingen had getroffen, nodigde de procureur-generaal Adriaan en Maatje op maandag 28 januari uit voor het eerste verhoor. Adriaan, die de uitnodiging een paar dagen daarvoor had ontvangen, had echter geen zin om te komen omdat uitgerekend die maandag de eerste kijk dag op de hofstede was. Daarop werd in overleg met notaris Th. van Uye Pieterse en de procureur besloten dat hij thuis mocht blijven. Op de vrijdag voor de verdwijning van zijn vrouw haalde Adriaan samen met Aaltje

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2004 | | pagina 10