De bateau-porte en het stoomgemaal van het Droogdok, 1933. Geheel links de gedenknaald van de opening van het nieuiue havenkanaal in 1817. Op de achtergrond de Dwarskaai, op z'n Middelburgs het Smalkaaitje' genoemd, (foto J. Henning, Zeeuws Archief, Historisch-topogra- fische atlas Middelburg, nr. B 922 I) en dok in te richten. Van de gemeente kre gen ze een subsidie van 50.000,- om in het dok te investeren. Aanleg en constructie Van de bestaande niet meer intensief gebruikte haven werden de kaden ver hoogd en versterkt. Er werd een zware muur gemetseld die, afhankelijk van het straatniveau om het toekomstige dok heen, ongeveer een halve meter tot ruim een meter hoog was. Ongeveer op een derde van de afstand, gerekend vanaf de ingang van de haven, lag nog een brug, de Dam- brug. Die moest weggehaald worden, en de kade ter plaatse werd rechtgetrokken. Het dok was uniek in Nederland, omdat het een zogenaamd opzettingdroogdok betrof. Het ontwerp was van J. Dirks, hoofdingenieur van Rijkswaterstaat. Een droog te zetten schip kwam eerst in een bassin terecht. Het bassin werd afge sloten en het water werd zover omhoogge- pompt dat het schip boven de dokvloer kwam te liggen. Als het opgepompte water het juiste niveau had bereikt, kwam het schip via een tweede deur uiteindelijk in het feitelijke droogdok terecht. Het was voorzien van een houten vloer, die er nog steeds in ligt. De tweede deur werd geslo ten en het water werd weggepompt in de hoop dat het schip precies op de dokblok- ken zou komen te staan. De tweede deur was een zogenaamde valdeur: hij schar nierde aan de onderkant over de hele breedte en kon met kettingen neergelaten en opgehaald worden. De afsluiting van dok en bassin gebeurde door een drijvend lichaam, een zogenoemde bateau-porte of schipdeur, een Franse uitvinding die in veel vaste droogdokken gebruikt werd. Aan de zuidzijde van het bassin, juist aan de buitenkant van de bateau-porte, werd een - thans verdwenen - gebouw met schoor steen en stoompompen neergezet. Een mooi voorbeeld van een bateau-porte vinden we terug in het Jan Blankendok te Hellevoetsluis. Dit dok wordt thans geheel gerestaureerd en is voorzien van een echte bateau-porte. De Middelburgse bateau-porte is al lang verdwenen, dus bezocht ik Hellevoetsluis om nog wat

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2004 | | pagina 30